Πέντε χρόνια πριν, μπροστά από ένα ανοιχτό παράθυρο, μια ηλιόλουστη μέρα, ένα κοριτσάκι γύρω στα δύο χρόνια, τραγουδούσε «Την αλεπού θερίζει η πείνα η πολλή, εσκέφτηκε να κάνει μια πράξη φοβερή…….». τότε παράτησα το διάβασμα και έμεινα να χαζεύω το κοριτσάκι της απέναντι πολυκατοικίας. Το διασκέδαζα, χαμογελούσα και η καρδιά μου πλημμύριζε από χαρά κι ας μην καταλάβαινα γιατί. Πέντε χρόνια μετά, ένα αγόρι, το φιλαράκι, ο γιός μου, τραγουδάει το ίδιο τραγούδι και με ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, στο μικρό κορίτσι, στο ανοιχτό παράθυρο, στη μυρωδιά των βιβλίων, στο πανεπιστήμιο, στον τρελό έρωτα, στο ,στο, στο………. Κι όλα αυτά με μια αλεπού που η πείνα την θερίζει…..
Ποιος θα το φανταζότανε τότε….. πέντε χρόνια πριν.
"επεπτηκε να καμει μια πρατση τομερη"
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, ωραίες αναπολήσεις. Φαίνεται ότι τούτον το τραουδούϊν εν μες τα ττοπ 10 των νηπιαγωγείων. Εν με τούτον που αρκέφκουν τζιαι μαθαίνουν τα πρώτα τραουδούθκια τα μωρά. Μαζίν με την κουκουβα-κουκουβα κουκουβάγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι κάποτε ωραίο το πως τα φέρνει η ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφήαπόδω τα παίρνει από κει τα φέρνει, στο τέλος γινίσκεται κάτι άλλο