Ενας παλιατσος ειμ'εγω, καλη σας μερα!

Ειπαν μου οτι αμαν καμεις κοπελλουθκια μαλαθκιανισκεις. Εν τζιαι ειπαν μου οτι αμαν καμεις δκυο κλαιεις τζιαι χωρις σοβαρο λογο.
-Θωρουμε καρτουνς, κλαιμεν
-Θωρουμεν εργα, κλαιμεν
-Θωρουμεν διαφημισεις, κλαιμεν
-Θωρουμεν καταστασεις γυρω μας, κλαιμεν
-Ακουμεν τραουθκια, κλαιμεν
κλαιμεν γενικα

Εκατσαμεν προχτες με τον παιχτη τζιαι το παιχτουιν να βαλουμεν λιον γιουτουπ να δουμεν κανεναν παιδικον τραουδιν να ποσκοληστουμεν.Εβαλαμεν να ακουσουμεν τον Παλιατσο. Εκαθετουν ο παιχτης πας το δεξιν μου πόιν τζιαι το παιχτουιν πας το αριστερον μου πόιν τζι εκρατουν τους αγκαλιαν. Σε μιαν φαση ο παιχτης είπεν μου
-Παπα το τραγουδιν τουτον εν πολλα λυπητερο αλλα τραγουδουν το παιδακια
 τζιαι το παιχτουιν ειπεν μου
-Παπα ο παγιατσος,παιδακι, καιει (μετ. Ο παλιατσος εν παιδακι και κλαιει)
Εγεμωσαν τα μαθκια μου τζι αγκαλιασα τους λιον πιο σφιχτα. Εχαιδευκα τα μαλλια του μιτση τζι εγυρα πας τον ωμον του μιαλου (ακομα τζιαι τωρα που το γραφω, τα μαθκια μου ζουμιζουν).

Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα
Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ
ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα
γι' αυτό κι εγώ θα σας το πω...

Τραγούδι λέω δυνατά
ν' ακούσουν όλα τα παιδιά
ν' ακούσει η πολιτεία
κι απ' το τραγούδι μου αυτό
παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία

Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα
να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής
να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία
να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις

Τραγούδι λέω δυνατά
ν' ακούσουν όλα τα παιδιά
ν' ακούσει η πολιτεία
κι απ' το τραγούδι μου αυτό
παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία

Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα...

Εν τα μιτσια μιτσια .....

Με τουτα τζιαι με τζεινα επηρα φορα τζι επαρασυρτηκα να μπω σε συζητησεις που ξερω που πριν οτι εν οδηγουν πουθενα.Ο καθενας εσhει αποψην τζιαι θεωρει την την πκιο σωστη.Ενας που τζεινους ειμαι (δυστυχως) τζι εγω.Δαμε που η ιστορια θελει μας ουλλους ενωμενους, εκαταφεραμεν (εκαταφεραν) τζιαι παλε σhιλλοτροουμαστεν.Ας ειναι.
Τουλαχιστον μακαρι να φκει κατι θετικον που τουτην ουλλην την ιστοριαν τζι αλλαξει νακκον η μυρωθκια σε τουτον τον μαυρογεριμον τον τοπον.Τουτον τον τοπον που ουλλοι θελουν να φυουν τζιαι τελικα ουλλοι θελουν να στραφουν.Σε τουτον τον τοπο που ουλλοι γυρευκουμεν να φαμεν αμμα κανενας εν καμνει τιποτε για να τον σωσει, να τον αλλαξει, να τον καλλυττερεψει.Οτι παθουμεν τελικα εν που την κκελλε μας.
Παω να εβρω τον παιχτη μου τζιαι την Ριτσhιενα να περασω νακκον χρονον μαζι τους, γιατι οπως γραφω τζιαι στο προφιλ μου εν τα μιτσια μιτσια της ζωης που εχουν αξίαν.

Πως σε είπαμεν χρυσέ μου;;;;;;;

Εσhει πολλυν τζιαιρόν που έγυρα πίσω,παίζω πελλον,κάμνω οτι εν καταλάβω τζιαι γενικά άφηκα τούτον το μπλόκκ να τον φαν οι τσουκνίθες τζιαι τ'αγριόχορτα (ο aceras ξέρει τα καλλύτερα τουτα που βλαστουν με την γην μας).
Πάλε εξέφυγα όμως......
 Εγυρα πίσω που λαλείς τζιαι θωρώ την μητέρα πατρίδαν να την τρων τα παιδκια της οπως το εκαμναν τοσα τζιαι τοσα χρονια (μεν χωνεσαι Κολωκοτρωνη τζι εμαθαμεν τα τζιαι για σεναν) απλα τωρα εν εσhει τροπον να τα χωσουν. Απλα διουν του κοσμου κατι αλλο ν'ασχοληθει περκει ξιαστει νακκον τζιαι .... σhλααααααααγκ τραβουν του την.
 Έγυρα πίσω που λαλείς τζιαι θώρω τον Λακη (Όι τον γλυκουλην) να αντιλαμβανεται τα σημαδκια των τζιαιρων τζιαι να καμνει τα δικα του εκμεταλλευομενος την ψυχωοικονομικην καταστασην των παραπάνω καλαμαράων (χωρις παρεξήγησην το "καλαμαράων).Εν πασει δε γουέι ο Λακης εν ολόκληρον μπλόκκ που θέλει. Εν κανεί μια παράγραφος σε μιαν ανάρτησην.
 Έγυρα πίσω που λαλεις τζιαι θωρω τον Ορφανιδην (λεγε με Μετρο,Ελομας. κ,α) να εσhιεσεν πανω τους με την εισαγωγη του Μιτση (λογοπαίχνιο το οποίον εκατάλαβες έννεν;) (αν μεν το καταλαβες εν για το Λιτλ = Μιτσης που λαλω) τζι αντακώσαν τες διαφημισεις τζιαι τες κάρτες με τα δωρα. Ωσπου εν ριφκεται τες τιμες σας ουλλοι να πνασουμεν, εννα πιεννω που τρεις να ψουμνιζω.
 Εγυρα πίσω που λαλεις τζιαι θωρω τους παλαβους τους πολιτικους μας να τσακωνουνται ακομα για τα ιδια πουσhλικκια. Εν γινεται σιορ, εν ήβραμεν τζεινούρκα πουσhλικκια να τσακωθείτε; Δεχουμαι τζιαι τζεινουρκους πολιτικους να τσακωννουνται για τα παλια πουσhλικκια. Α τζιαι ποτουτους έχουμεν. Δηλαδη το μονο που εν εχουμεν εν τζεινουρκους πολιτικούς να τσακκωθουν με τζεινουρκα πουσhλικκια.Εν φοουμαι τιποτε αφου εμεις ψηφιζουμεν εννα το κανονισουμεν............ και ο ευσεποθησμος καλα κρατει.
 Εγυρα πίσω που λαλεις τζιαι θωρω τον κοσμο να αντιμετωπιζει τα ιδια ακριβως προβληματα χωρις καμμιαν αλλαγη. Για να καταλαβεις εγω εχω ακομα την γαμημενη την αμυγδαλιτιδαν.
 Εγυρα πισω που λαλεις τζιαι θωρω τα πάντα με ενα (Ε) πανω δεξια που την ζωην μας.

-Πως σε ειπαμεν χρυσε μου;
-Παιχτην παπα
-Α για λοου σου εν πρεπει να γυρω πισω.Πρεπει να δικλισω ομπρος, να σε τραβησω ωσπου παω, να με τραβησεις ποννα κουραστω τζιαι να παεις στο καλο.
-Τραβα παπααααααα...........

Αμ μπακ

Ετελειώσαν τζιαι τούτες οι διακοπές. Επιστροφή στην ρουτίνα αλλά εν έχω παράπονον. Οι παταρίες εγεμώσαν για τα καλά. Εβούτησα στην θάλασσα τζι εκολύμπησα ζιαν το δελφίνιν, έπαιξα με τον παίχτην (τζιαι 3-4 άλλα παιχτούθκια που ήταν μες την παρέαν μας) στην άμμο τζι εκάμαμεν καστρούθκια,πισίνες τζιαι καμπόσα άλλα καλλιτεχνήματα (μπαι δε γουει νομιζω οτι η Ριτσhιενα εν εμπορεν να εβρει πκιο ερημικες παραλίες για να πάμε, επηρεν πολλα σοβαρα τες μπικινιάζουσες ), έφα τζιαι το ψαρούιν μου στον Κύπρον τον ψαράν, επήαμεν τζιαι τους περιπάτους μας, νομίζω οτι έμαθα πόξω τον Μακκουιν που τες πολλες φορές που το είδαμεν (ρε κόλλημαν ο παίχτης), επερασα τζιαι καμποσην ωρα με τον παιχτην τζι εσυζητησαμεν διαφορα που τον απασχολουν τουτον τον τζιαιρον – εννα εκπλαγειτε ποσα πράματα μπορεί να απασχολούν ενα μωρό 3 χρονων, επερασα τζιαι καμποσο χρονο με την Ριτσhιενα – ιφ γιου νοου γουοτ αι μιν – οι οσον εθελαμεν αλλα παρα τιποτε……

Γενικα εκαμαμεν διακοπες. Εκουραστηκαμεν λιον αμμα ηταν καλη η παρεα τζι ετσι οι αναμνησεις εν πολλα ευχαριστες.

Ατε κοπιαστε στο Rockwave για μπυρουαν ποψε.

Ατάκες του παίχτη 2

1. Με την Ριτσhιενα να καθουνται πανω στην σκαλα τζιαι να κρατουν κουμπια,βελονια,κλωστες τζι αλλα διακοσμητικα εργαλεια σε μιαν προσπαθεια της Ριτσhιενας να σασει ενα παπουτσιν της.

-Ρε φιλε μα τι καμνεις τζιαμε ;

-Ιακοσμω τζιαι όι να τα πειράτσεις γιατι κάποιος εκαμε κοπο να τα ιακοσμησει

 

2. Συνεχεια της προηγουμενης φασης

-Που επηετε σημερα με την μαμμα;

-Επηαμε στο μαγαζι το αλλο, μακρια, τζιαι η μαμμα εγορασε μια μπουκαλα ιακοσμητικη

-Ε όι τζιαι μπουκαλλα…..

Σωστα όι τζιαι μπουκαλλα ιακοσμητικη το βαζον που το Οπτζιεκτς

 

3.Ο παιχτης μονος του συνεχιζει να ιακοσμει

-Ρε φιλουιν ελα κατω να παιξουμε λιον

-Σε λιγο γιατι τωρα ιακοσμω και δεν πρεπει να τα πειρατσετε γιατι καποιος εκαμε κοπο να τα ιακοσμησει

-Διακοσμεις

-Διακοσμειστικο

-Οταν κανουμε διακοσμητικα λεμε διακοσμω

-Διακοσμωτικα

-Διακοσμω

-Διακοπες

-………………….

-…………………

-Ναι γιε μου εν διακοπες που θελουμε

Ε είπαμεν προσπαθώ

Προσπαθώ να μεν μου γυρίσει που οι τηλεορασεις δειχνουν μαππες τζι εγω γυρευκω βελονουες μες τ’ ασhερα

Προσπαθω να παραμεινω ηρεμος καθε φοραν που φκαινω για τσιαρον τζιαι θωρω τον ηλιον να μου φωναζει προκλητικα

-Βουτα, βουτα ρε παλαβε τζιαι το νερον εν πομπα

-Μα πκοιον νερον ρε κουμπαρε,δαμε εσhει μονον πελλους

Προσπαθω να μεν σκεφτουμαι οτι κανονικα σκολανω με το φως τζιαι εχω τζιαι ωραν να παιξω νακκον με τον παιχτην γιατι καθε φοραν που σκολανω γληορα κατι παει λαθος τζι αρκω παραπανω που το κανονικον

Προσπαθω να φερω στον νουν μου φασεις που τες παραλιες, να καθεται η Ριτσhιενα πας το κρεββατουιν, να καμνουμεν σπιτουθκια με τον παιχτη, να ρεσσουν οι μπικινιαζουσες που πανω μας τζιαι να λαλουν “Μανα μου ρεεεεε” (ουπς τουτον εν επρεπεν να το πω, εννα μεν με ξαναφηκει να καμω πυργουθκια)

Προσπαθω να φανταστω τζιαι τους 3 μας να τρωμεν ψαρουι διπλα που το κυμμαν τζιαι ναν ουλλα μια ομορκια

Προσπαθω να με φανταστω την νυχταν με το κοντον μου ,αφου ετζοιμηθηκεν ο παιχτατσος, να καθουμαστεν με την Ριτσhιεναν χαμε πας τα μαρμαρακια, με το φραπε μας τζιαι το τσιαρουιν μας να ταξιδευκουμεν λιον πισω στο παρελθον μας τζιαι νακκον ομπρος στο μελλον μας.

Προσπαθω να φανταστω την νυχταν, αφου τζοιμηθει ο παιχτης , να ειμαι με την Ριτσhιενα τζιαι… ατε φανταστειτε τζιαι σεις τιποτε, εκουραστηκα να φανταζουμαι μόνον. Πρεπει ν’αλλαξω διαστασην νομιζω περκει δω διαφοραν.

Ατάκες του παίχτη

Εν πολλές αμμα νομίζω τούτες θυμουμαι πιο εντονα.

1.
Μες το μπανιο να καμνει πελλαρουες.Σε μιαν φασην θωρει τον η Ριτσhιενα να κρατα τα "αρχιδια" του τζιαι ρωτά τον.
Ρ-Φιλε μου τι καμνεις τζιαμε; τζιαι πκιανει ο πελλος μιαν φατσουαν τζιαι λαλει της
Π-Πειράζω τα φρουτα μου........................

2.
Ετοιμαζουμαστεν για μπανιον τζιαι οπως ειμαστεν τζιαι οι δκυο τιτσιροι γυριζει τζιαι λαλει μου
Π-Ρε παπα,εμεις εχουμεν πουλλου γιατι ειμαστεν αγορακια
Ρ- Ναι ρε φιλε μου
Π-Η μαμμα που εν κοριτσάκιν εν εσhει
Ρ-Μπραβο, τα κοριτσάκια εν εχουν πουλλου.
Π-......................Να παμεν στο τζιαμπο να της γορασουμεν μια να γινει τζιαι τζεινη αγορακι γιατι εν κριμα
Ρ-...............
Ρ-...............
Ρ-Μα μετα ρε φιλε εννα ειμαστεν τρια αγορακια δαμεσα
Π-Όι ρε παπα αφου εν θα την φορει πάντα.................................

3.
Με τον παππουν στην βεραντα τζιαι λαλεί του η μάμμα του
Ρ-Ρωτα αγαπη μου τον παππού σου τι θα πκιει
Π-Παππου τι θα πκιεις;
ΠΑ-Θέλω φραπέ
Ρ-Ρωτα τον ρε φιλε πως το πίνει
Π-Με το στομα ρε μαμμα...........................................

Θελουμεν εναν να μας βουρα με την καμεραν.Αυριον που εννα γινει 15 τζιαι θα του τα λαλω εννα με φκαλλει πελλον.

Ο ανθρωπάκος

Ενα τραγουδιν που το ρεφρεν του λαλει συνεχεια ο παιχτης μου (ας εν καλα η νουννα του) τζιαι εκολλησεν μου το τζιαι μενα.
Δαμε το βιτεουιν.

Τάνια Τσανακλίδου

Είμαι φτωχός, κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος

Των ταπεινών και των άλλων πουλιών, φιλαράκος

Για δε μ' αφήνετε ήσυχο, άστε με ήσυχο, όλοι

θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια

Μια ζωή με κρατάν με κουνάν μ' ένα σπάγκο

λόγια σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο

Για δε μ' αφήνετε ήσυχο, άστε με ήσυχο, όλοι

θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια

Όπου χαρά πρώτη-πρώτη σειρά, κάποιος κλέφτης

Κι οποίο κακό κάνει τ' αφεντικό, εγώ είμ' ο φταίχτης

Για δε μ' αφήνετε ήσυχο, άστε με ήσυχο, όλοι

θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια

Ήβρα τον παράδεισον

Ήβρα τον παράδεισον κοπέλια…………

Όι έννεν καταπράσινα λειβάδκια τζιαι ηρεμία … αντίθετα έσhει πολλήν φασαρίαν.

Όι έννεν γεμάτος παρθένες που με περιμένουν … αντίθετα μιάν γεναίκαν έσhει τζιαί τζείνη εν παντρεμένη με κοπελλούιν.

Όι έννεν άυλος τζιαί αγγελικά πλασμένος … αντίθετα εν γεμάτος υλικά αντικείμενα τζι αμα σπάσουν θωρείς ακόμα τζιαι τον δκιάλον.

Όι έννεν χωρίς έννοιες τζιαι σκοτούρες … αντίθετα εν πολλύν το άγχος τζι ο φοος κάμνει πάρτυ.

Όι έννεν ψηλά στον ουρανόν … αντίθετα εν δαμέ στην γην.

Ο παράδεισος κάθε αθρώπου εν τζιαμέ που νοιώθει παραπάνω την ευτυχίαν.

Εν τζιαμέ που νοιώθει πως τίποτε εν τον χαλά.

Εν τζιαμέ που φοάται αμμά όι για ‘λλοου του.

Εν τζιαμέ που αγχώνεται αμμά για άλλους.

Εν τζιαμέ που θωρεί το κοπελλούιν του να μεγαλώνει.

Εν τζιαμέ που του λαλεί ο γίος του “Παπά”.

Εν τζιαμέ που δια του μωρού του καλπόλ.

Εν τζιαμέ που πλάθει παραμύθκια για να τζοιμίσει τον πρίγκηπαν του.

Εν τζιαμέ που θωρούν μαζιν καρτούνς.

Εν τζιαμέ που του σφοτζίζει το κλάμαν του.

Εν τζιαμε που κλοτσούν μαζίν την μάππαν.

Εν τζιαμέ που του φορεί τες κλάτσες του.

Εν τζιαμέ ,που κουρασμένος πκιον ο παίχτης,ποκαμματά μες την αγκάλην του

Ο παράδεισος του καθενού εν ώπου τον νοιώθει τζι εγω νοιώθω τον παντού.

Hey Dude!!!

Η Richiena επήεν δουλείαν τζι εμείναμεν τα δκυο μας έσσο. Επαίξαμεν καμπόσον, εψιλοκουραστήκαμεν τζι αποφασίσαμεν οτι εν ώρα για μπάνιο τζιαι πυζιαμούες. Εκάμαμεν το μπανούι μας τζι εκατεβήκαμεν για χαλάρωσην. Γαλούιν,καναπέν τζιαι μπούμεραγκ. Ήπκιεν το γαλούιν του τζιαι γυρίζει τζιαι λαλεί μου.

- Ντούτ ήπκια το όλο

- Φίλε μου τι είπες

- Ήπκια το ρε παπά όλο

- Όι όι πριν τι είπες

τζι έμεινεν ο παίχτης τζι εθώρεν με. Τελοσπάντων λαλώ πρέπει να ταν καταλάθος.

- Ατε να δούμε καρτούνς ακόμα λίο και να πάμε να κοιμηθούμε εντάξει

- Εντάτσει ντουτ

Οπα ετο πάλε λάλω τζιαι γυρίζει τζιαι λαλεί μου

-Ντίμμι φάι ντουτ τζι απλώνει το σhιερουιν το για να σhιερετιστούμεν

ε τζιαμε εδείπλωσα τα

- Ε γκιβ με φάιβ ρε ντουτ.

Έσhει που τζείνην την ώραν που όποτε συνοπλαστούμεν , τζι εν πολλες οι φορές , φωνάζουμεν ο ενας του αλλου ντουτ. Εξαφανίστηκεν τζιαι το παπα, τζιαι το φιλουιν τζιαι ούλλα. Ντουτ πανω τζιαι ντουτ κάτω. Δέχουμαι το.

Hey Dude!!!!!!!!!!!!

Χρώματα κι αρώματα

Πέντε χρόνια πριν, μπροστά από ένα ανοιχτό παράθυρο, μια ηλιόλουστη μέρα, ένα κοριτσάκι γύρω στα δύο χρόνια, τραγουδούσε «Την αλεπού θερίζει η πείνα η πολλή, εσκέφτηκε να κάνει μια πράξη φοβερή…….». τότε παράτησα το διάβασμα και έμεινα να χαζεύω το κοριτσάκι της απέναντι πολυκατοικίας. Το διασκέδαζα, χαμογελούσα και η καρδιά μου πλημμύριζε από χαρά κι ας μην καταλάβαινα γιατί. Πέντε χρόνια μετά, ένα αγόρι, το φιλαράκι, ο γιός μου, τραγουδάει το ίδιο τραγούδι και με ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, στο μικρό κορίτσι, στο ανοιχτό παράθυρο, στη μυρωδιά των βιβλίων, στο πανεπιστήμιο, στον τρελό έρωτα, στο ,στο, στο………. Κι όλα αυτά με μια αλεπού που η πείνα την θερίζει…..
Ποιος θα το φανταζότανε τότε….. πέντε χρόνια πριν.

Richiena

Το λοιπόν κοπέλλια, επειδη επέλλανεν με η Richiena οτι θέλει τζιαι τζεινη να γραφει σε μπλοκ (αλλα εν δεχεται να καμει δικον της) τζιαι παρα να μου τα δια να τα γραφω εγω,εκαμα την ατ σαν συγγραφεαν για να μπαινει να γραφει τα δικα της.Μπορει να γραφει καθε μερα,μπορει καθε εφτομαν, μπορει τζιαι μια φοραν τον χρονον,μπορει να γραψει μιαν φοραν τζιαι κανει.Εν εσhει σημασιαν.Που τα τωρα τζιαι να παει εννα βρισκετε τζιαι δικες της αναρτησεις.
Εκαμαμεν το μπλοκ οικογενειακην υποθεσην.Παλε καλα που εδεχτηκεν να μεν αλλαξει ο τιτλος.

Σοβαρα ???

ΚΥΡΙΑΚΗ
.
.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
.
.
ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
.
.
ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ
.
.
ΛΗΔΡΑΣ
.
.
ΣΤΕΝΑ
.
.
ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ
.
.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
.
.
ΣΧΟΛΕΙΟ
.
.
ΕΡΩΤΕΣ
.
.
ΤΣΙΓΑΡΟ
.
.
ΛΕΦΤΑ
.
.
ΔΟΥΛΕΙΑ
.
.
ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ
.
.
ΓΥΝΑΙΚΑ
.
.
ΑΓΑΠΗ
.
.
ΓΑΜΟΣ
.
.
ΣΠΙΤΙ
.
.
ΠΑΙΔΙΑ
.
.
ΕΞΟΔΑ
.
.
ΔΟΥΛΕΙΑ Νο 2
.
.
ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
.
.
ΚΥΡΙΑΚΗ
.
.
...

Father and Son

Ενα τραγουδάκιν που τον τεράστιον Cat Stevens.Εναν τραγουδάκιν που έμαθα που τον παπάν μου,λάτρη του Steven,που περιγράφει με μοναδικόν τρόπον μιαν σχέση πατέρα-γιού.
Δείτε το λάιβ δαμε



It's not time to make a change,
Just relax, take it easy.
You're still young, that's your fault,
There's so much you have to know.
Find a girl, settle down,
If you want you can marry.
Look at me, I am old, but I'm happy.

I was once like you are now, and I know that it's not easy,
To be calm when you've found something going on.
But take your time, think a lot,
Why, think of everything you've got.
For you will still be here tomorrow, but your dreams may not.


How can I try to explain, when I do he turns away again.
It's always been the same, same old story.
From the moment I could talk I was ordered to listen.
Now there's a way and I know that I have to go away.
I know I have to go.


It's not time to make a change,
Just sit down, take it slowly.
You're still young, that's your fault,
There's so much you have to go through.
Find a girl, settle down,
if you want you can marry.
Look at me, I am old, but I'm happy.
(Away Away Away, I know I have to
Make this decision alone - no)

All the times that I cried, keeping all the things I knew inside,
It's hard, but it's harder to ignore it.
If they were right, I'd agree, but it's them They know not me.
Now there's a way and I know that I have to go away.
I know I have to go.
(Stay Stay Stay, Why must you go and
make this decision alone?)


Ατε Πωλ, αφιερωμενον με μιαν βαλιτσαν νεκατωμενα συναισθηματα μα παραπάνω σεβασμον!

Νανι νανι

Η μαμμα επήεν δουλειαν τζι ετσι εμειναμεν εσσω τα δκυο μας.Εγω τζιαι ο παιχτης.Ειχαμεν τζιαιρον να βρεθουμεν ετσι μονοι μας τζι αρπαξα την ευκαιρειαν.

-Ρε παρεα τι θελεις να καμουμεν σημερα.
-Να παμε βοττα με το ανονινιτο σου.
-Τζιαι που θελεις να παμε.
-Να παμε Λουπαπακκ.

Επηαμεν στο Λουνα παρκ.Εκατσαμεν στες σουσες (ειδικα στην παπιαν), εκατσαμεν στα αυτοκινητουθκια με τες φισιες,ηπιαμεν τον χυμον μας τον φρεσκον επαιξαμεν αλλο νακκον (εφαμεν το διωρον) τζι εξεκινησαμεν να παμεν σπιτι.
Το λουνα παρκ ηταν ισως ενας τροπος να δικαιολογησω νακκον τες πολλες ωρες απουσιας μου τα τελευταια σαββατοκυριακα.Ενοιωθα χαλια δηλαδη που επροσπαθουσα να επανορθωσω ετσι φτηνα φτηνα αμμα αφου το εζητησεν ο ιδιος σικκιμε.
Επηαμεν σπιτι τζιαι η πρωτη μας κινηση ηταν να καμουμεν μπανιον τζιαι να βαλουμεν πυζιαμουες.Το καθισιν του καναπε εν πολλα καλλυττερο με τες πυζιαμες.
Εκαμαμεν το γαλαν μας (εμεναν με νακκον νεσκαφε μεσα) τζι απλωσαμεν τες κορμαρες μας. Εβαλαμεν τζιαι τα ποδκια μας πας το τραπεζουιν (με μαξιλαριν παρακαλω) τζι εβαλαμεν το μπουμεραγκ (εσhει τα καλλυττερα καρτουν).Εισhεν ροζ πανθηρα τζι εψιλοπαλαβωσαμεν (τελικα ενι ξερω ποιου αρεσκουν παραπανω, εμενα οξα του παιχτη).Επερασεν κανενα εικοσαλεπτον,ηπκιεν τζιαι ουλλον το γαλαν του, οταν εγυρισεν τζιαι λαλει μου
- Παπα, τωα να τσαπλωσω και να μου ταδουδησεις το Αγια Μανινα ται τυρα.
Οπα,ειπα,εφαμεν την.
-Τι να καμουμεν γιε μου
-Να τσαπλωσω παπα τον καπαπε ται να μου ταδουδησεις αγια μανινα ται τυρα
Οπα Richie καλα εκαταλαβες.Το θεμαν εννεν οτι ο γιος μου εζητησεν μου να τον νανουρισω.Το θεμα εν οτι εν τον εξαναναουρισα,ουτε εγω μα ουτε τζιαι η μαμμα του (πλην ελαχιστων περιπτωσεων) τζιαι όϊ γιατι εν εθελαμεν αμμα γιατι εν εχρειαστηκεν.
Το μωρον μου εθελεν σημασιαν.Εθελεν την σημασιαν που εδικαιουτουν τζι εγω εστερησα του την.Τωρα εννα μου πεις οτι εν τζι εν μονον για μεναν που επιεννα δουλειαν καθε σαββατοκυριακον.Σιουρα αλλα το μωρον εν τζι εκαταλαβει που τουτα τα πραματα.
Οπως καθε πρωιν που φκαλλει που την πουγκα του το κερμαν (το οποιον ζητα που την νυχταν) για να μου το δωκει να μεν χρειαστει να παω δουλειαν.
Οπως φωναζει ξαφνικα οτι πονει χωρις να εσhει φατσhισει πουποτε απλα τζιαι μονον για να τον προσεξουμεν.
Οπως θελει να καθεται στον καναπε ταχα μου να θωρει οτι μαλακιαν θωρουμεν εμεις απλα τζιαι μονον για ναν κοντα μας
Οπως την συφφωνιαν που καμνουμεν καθε νυχτα για να
-Τσαπλωσω το βεββατι σου για λιγο ομως, φυφφωνια, τοκκα
απλα τζιαι μονον για να περασει ακομη λιην ωραν μαζι μας.
Το μωρον εζηταν οτι δικαιωματικα εν δικον του.Ο ιδιος (προς το παρων) εν μπορει να παλεψει για πολλα πραματα.Εν που μεναν που καρτερα.Ουφφου!

Ετραουδησα του τζι εγω το Αγια Μαρινα τζιαι τζυρα (οσον αθυμμουμουν).Οσοι το εξιασετε κοπιαστε στην Λεμεσια να το αθυμμηθητε

Ένας απέραντος παιχνιδότοπος

Εφκήκαμεν έξω προχτές με τον παίχτην να περπατήσουμεν νάκκον να ξελαμπικάρουμεν. Εκατάλαβα ότι τζιαμέ που εγώ θωρώ κινδύνους τζιαι περιεργες (τελικα) καταστασεις, το μωρόν μου θωρεί ευκαιρείες.

- Εθωρούσαμεν τα δέντρα τζιαι τα φύλλα τους που εν έτοιμα να ξαποληθούν.
Εγω εσκέφτουμουν οτι εννα πρέπει να σαρίσω πάλε τζιαι ο παιχτης ανακάλυψεν τον νομον της βαρύτητας "Δε παπα,πέ(φ)τουν τα φυλλα απο τσιλα"

- Εθωρουσαμεν τον αέρα που επέρναν που μές τα χόρτα τζι εβουιζεν.
Εγω εσκέφτουμουν οτι εννα πεταχτεί τιποτε που τζειμέσα τζι εννα βουρουμεν όπως τους πελλούς τζι ο παιχτης ελαλεν μου : "Ατου παπα,ατου τ(ρ)αγουδακι"

- Εθωρούσαμεν τα αυτοκίνητα που επερνούσαν που τον δρόμον κοντά μας τζι εγω είχα έννοιαν αμπα τζιαι ζαοτιμονίασει κανενας πελλός τζιαι ο παιχτης ελαλεν μου τα χρωματα των αυτοκινητων "Α(σ)προ παπα,κι αλλο α(σ)προ παπα.Τοττινο παπα.Εν φο(ρ)τηγο τουτο"

- Είσhεν νερον χαμε τζι ετρεσhεν (κομα κάποιοι εν εμάθαν τι σημαίνει οικονομία) τζι ο παιχτης έθελεν να πατησει μέσα.
Εγω εσκέφτουμουν οτι εννα λερωθει τζι εννα θέλει άλλαμαν τζιαι πκοιος ακούει την μάνα του (άηκα σου τον πεντε λεπτα τζι εγινετε χτιτζιον) τζι ο παίχτης μου ελάλεν "Παπα εννα καμω μπλουμ".

Εχασαμεν την αθωοτηταν μας.Ο κοσμος γυρών μας εν ενας απέραντος παιχνιδότοπος τζι εμεις αντι να παιξουμεν,γυρεύκουμεν το λαθος.Συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!

Για πάντα μαζί

Τι σημαίνει άραγε για πάντα μαζί;
Οι γονείς μου εν μαζί για τριάντα χρόνια (είχαν εχτές επέτειον). Τριάντα χρόνια, δκύο ανθρώποι να μοιράζουνται τα ίδια πράματα.Υλικά τζιαι πνευματικά.
Τριάντα χρόνια χαρές τζιαι λύπες.
Τριάντα χρόνια γέλιον τζιαι κλάμαν.
Τριάντα χρόνια καφκάες τζι αγαπούλλες.
Τριάντα χρόνια νευρούθκια τζιαι ηρεμίαν.
Τριάντα χρόνια σhίλλια προβλήματα.
Τριάντα χρόνια σhίλλιες τζιαι μίαν λύσεις (εχτός που το κυπριακόν)
Τριάντα χρόνια δκυο παιθκία.
Τριάντα χρόνια εναν αγγόνιν.
Τριάντα χρόνια σhιλλιάες σακκούλλες αναμνήσεις.
Τριάντα χρόνια μία ζωή.
Μια ζωη γεμάτη τζιαι βασανισμένη.Μια ζωη ..... ζωη!
Σίουρα έν ήταν ούλλα ρόδινα,ούτε τζι εννα γινούν που τα τωρά τζιαι να πάει.Ούτε τζιαι οι ίδιοι εννα εθέλαν να ήταν ούλλα εύκολα.Χωρίς δυσκολίες εν θα απολαμβάναν τες χαρές της όσον έπρεπε.
Ν'άσαστεν καλά τζι ευχαριστώ για ούλλα.Για τζείνα που μου δώκετε/μάθετε (τζιαι ήταν πολλά) μα παραπάνω για τζείνα που εν μου εμάθετε.

Tζιων Κιου (John Q)

Πως μπορεί μια ταινία να σου δημιουργήσει τόσα πολλά...
να σε κάμει να νοίωθεις τόσον πολλά....
να σε παρασύρει σ'εναν κυκεώνα που.....
ουφου
να σε κάμει να κλαίεις σχεδόν σε ούλλην την διάρκειαν της.

Εκάτσαμεν με την γεναίκαν να δούμεν τηλεόρασην τζι έπαιζεν στο ΡΙΚ2 ο Τζιων Κιου.
-Ρε μάνα μου μα εννα το δούμεν τούτον πάλε?
-Γιατί ρε μάνα μου έννεν καλόν?
-Εν πολλά καλόν αμμα εννα κλαίμεν πάλε
-Μα αφού εν ωραίον
-Πόσον μαζόχες είμαστεν τελικά?
-Πολλά αλλά κάμε ησυχίαν τζι άρκεψεν.......

Τζι εκάτσαμεν τζιαι είδαμεν το τζι εκλαίαμεν όπως τα μωρά (πάλε γιατί πρέπει ναν η έννατη φορά που το θωρούμεν).

Τζι αναρωθκίουμε.Εγω ώσπου μπορώ να φτάσω για τον παίχτην μου.Ποία εν τα όρια μου. Πραγματικά εύχομαι να μεν χρειαστει να τα μάθω.

Η συνέχεια δαμε

Κρεπα τζιαι μουσικη

Αφου η πολη ηταν αδεια οπως ειπαμεν,εξεκινησαμεν με την γεναικαν,τον παιχτην τζιαι καλην παρεαν να παμεν κανεναν γυρον.Ειπαμεν να παμεν πρωτα για κρεπαν στο Αλμυρο-Γλυκο.
Πεεεεεεεε εναν καρον αναμνησεις.Που τον τζιαιρον που ανοιξεν η κρεπερι.Ηταν τοτε που επιενναμεν με την (νυν) γεναικα (τζιαι τοτε φιλεναδαν) πολλα συχνα στην περιοχην της Πλατειας Ελευθεριας τζιαι δωστου περπατημαν. Εν πολλα γλυτζιες οι αναμνησεις που τον συγκεκριμενον χωρον αλλα ενιγουεϊ.Το θεμαν μας ηταν ιντα μπου εννα φαει ο μιτσης γιατι ο κυριος εκατσεν στην καρεκλαν τζι αρκεψεν να λαλει
-Εννα φαμε τωα...ατε παπα τατσετε να φαμε
-Μανα μου ρε το μωρο μου επεινασεν.Εννα φαμεν γιε μου,εννα φαμε.
-Ιντα εν μονο το μωρο που επεινασεν;
Επαραγγειλαμεν του μιτση μιαν κρεπαν με τυριν τζιαι ζαμπον,εκοψαν του την τζιαι κομματουθκια.Ηταν τελεια!


Εννοειται οτι εγω επαραγγειλα την αγαπημενην μου εξωτικα (exotica) Εν ενας πολλα γλυτζιης συνδυασμος μαυρης σhιοκολατας,ασπρης σhιοκολατας,καραμμελας τζιαι μπισκοτου.Εν εχω λογια να την περιγραψω.Οποιου του αρεσκουν τα γλυτζια εννα καταλαβει.
Εφαμεν τες κρεπουες μας τζι ειπαμεν να παμεν τζιαι κανεναν γυρον μες την Ληδρας να περπατησουμεν (οϊ για να χασουμεν τες θερμιδες που εβαλαμεν αλλα για να δκιανευτουμεν νακκον).
Εσhει κανενα-δκυο χρονια μες την Ληδρας συναντουμεν εναν πολλα συμπαθητικον ζευκαριν εγγλεζων (το πιο πιθανον).Ο αντρας παιζει κιθαραν τζιαι η γεναικα καμνει του παρεαν.Πρεπει να παν στα 50κατι αλλα ποττε μου εν τα επιεννα καλα με τον υπολογισμον της ηλικιας.Παιζουν Κατ Στιβενς (Cat Stevens),Μπιτολς (Beatles) τζιαι γενικα τραουθκια με τεθκοιον ακουσμαν.Εν πολλα ωραιοι ανθρωποι τζιαι σhιερεσαι να τους ακουεις.Ο μιτσης τωρα,που τον τζιαιρον που παμεν κατω Λευκωσιαν τζιαι παρπατα,καμνει παντα στασην τζιαμε τζιαι χορευκει τζιαι καμνει παλαμακια.Πολλες φορες καθεται τζιαι διπλα που τον αρσενικον τζιαι θελει να παιξει τζιαι τζεινος κιθαραν.Το ζευκαριν τουτον τοσον πολλα εσυνηθισεν τον μιτσην που καθε φοραν που εννα τον δουν σhιερουνται τζιαι τουτοι.Μαλιστα η γεναικα ειπεν μας οτι εμεγαλωσεν πολλα που τον τζιαιρον που εσhει να τον δουν(σαννα τζι εκαμνεν μου παραπονον οτι εκαμαμεν τζιαιρον να τον παρουμεν) τζι ο αντρας εκαμεν του δωρον την πεννα του τζι ο παπας (εγω δηλαδη) αναγκαστηκεν να του αγορασει τζιαι κιθαραν (η κιθαρα εν αντεξεν πολλα αλλα τουτον εν αλλη ιστορια).Ειπαν του οτι εν ο μεγαλυττερος φαν τους τζιαι πραγματι τουτον εν αληθκεια.Καθε φορα που εννα τους δει γινεται παναϋριν τζιαι τραβα τζιαι τους αλλους περαστικους να σταματησουν τζιαι να δουν ιντα μπου γινεται (τζι επ ευκαιρειας να δωκουν τζιαι τον οβολον τους στα παιδκια).Με την γεναικαν ειπαμεν οτι αν μεν ιβρισκει δουλειαν εννα καμνει τον μουσικον μες την Ληδρας.Ας ενει.Φτανει να του αρεσκει.Ετο τζιαι το βιτεο την ωραν που παιζει κιθαραν

Αδεια η πολη......

Λευκωσια, 08.13
Υπνοδωματιο

ντριιιιιν,ντριιιιιν,ντριιιιιν (σπαστικο ξυπνητηρι)
-Αμαν εν οχτω τζιαι καρτον η ωρα.....
-Αρκησα...
-Ατε ρε γαμωτο...

Λευκωσια, 08.22
Αυτοκινητο (εξω απο το σπιτι)

λαλαλαλαλαλαλα (οποιοδηποτε τραγουδι)
-Μιαν μερα που ειπα εννα παω γληορα δουλεια...
-Παλε πατημενος εννα παω...
-Εννα πηξω μες την κινηση...
-Ουφου...

Λευκωσια, 08.24
Αυτοκινητο (στον δρομο)

λαλαλαλαλαλαλαλα (το προηγουμενο τραγουδι)
-Οπα ρε!!!!!!!!!!!!
-Εν εσhει ψυσhιην μες τους δρομους...
-Λαλαλαλαλαλαλαλα (αποτυχημενη προσπαθεια ερμηνευσης του τραγουδιου)

Λευκωσια, 08.32
Γραφειο

βρρρρρρρρρρρρ (ηχος απο φραπεδιερα)
-Ιντα ωραια που εν η Λευκωσια αμαν εν οφκερη...
-Εννα πιαω την γεναικαν τζιαι τον μιτσην να παμε νακκον Ληδρας να περπατησουμεν...
-Εν θα εσhει με πολλην κοσμον...
-Εννα περιχαρισει τζι ο μιτσης