Πως μπορεί μια ταινία να σου δημιουργήσει τόσα πολλά...
να σε κάμει να νοίωθεις τόσον πολλά....
να σε παρασύρει σ'εναν κυκεώνα που.....
ουφου
να σε κάμει να κλαίεις σχεδόν σε ούλλην την διάρκειαν της.
Εκάτσαμεν με την γεναίκαν να δούμεν τηλεόρασην τζι έπαιζεν στο ΡΙΚ2 ο Τζιων Κιου.
-Ρε μάνα μου μα εννα το δούμεν τούτον πάλε?
-Γιατί ρε μάνα μου έννεν καλόν?
-Εν πολλά καλόν αμμα εννα κλαίμεν πάλε
-Μα αφού εν ωραίον
-Πόσον μαζόχες είμαστεν τελικά?
-Πολλά αλλά κάμε ησυχίαν τζι άρκεψεν.......
Τζι εκάτσαμεν τζιαι είδαμεν το τζι εκλαίαμεν όπως τα μωρά (πάλε γιατί πρέπει ναν η έννατη φορά που το θωρούμεν).
Τζι αναρωθκίουμε.Εγω ώσπου μπορώ να φτάσω για τον παίχτην μου.Ποία εν τα όρια μου. Πραγματικά εύχομαι να μεν χρειαστει να τα μάθω.
Η συνέχεια δαμε
31/8/09
24/8/09
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΕΜΠΛΟΚΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
Για να καταλαβετε για ιντα πραμαν μιλω πρωτα δκιαβαστε δαμε τζιαι μετα πιο κατω.
Διαδικασιας προσπαθειας απεμπλοκης εγκεφαλου μη ικανων γονεων
1.Παρκάρουμεν την τρειλα (του παρεα του Λοϊζου) οσο πιο κοντα γινεται.
2.Πίαννουμεν τα κροκοδειλούθκια τζι ενωνουμεν τα αρ#$@ια του παΤΈΡΑ με την παταρια της τρειλας.
3.Παίρνουμεν συρματόσhοινον τζιαι που το δεξίν αρ@#$ι πάει κατευθείαν στο αριστερόν βυζίν της μηΤΕΡΑΣ.
4.Σιγουρευομαστε οτι κανενα σημειον του σωματος τους δεν αγγιζει την αμμο
5.Ενώνουμεν τα ιποτ του παΤΕΡΑ με την πουρουν της τρειλας και ακωλουθως βάζουμεν το ενα σημειον στο αφτιν του παΤΕΡΑ και το αλλον στο αφτιν της μηΤΕΡΑΣ.
6.Μπαινουμεν στην τρειλα και πατουμε με ολη μας την δυναμην το πατιδιν του πετρελαιου και με τα χέρια τσιλλουμεν την αεροπουρου μέχρι να νοιώσουμεν τον μιαλλωναν μας να πιμπιριζει.
7,8,9,10,11 επαναλαμβανουμεν το βημα 6 μεχρι να βεβαιωθουμεν οτι ο παΤΕΡΑΣ εν εσhει αρ@#$ια,η μηΤΕΡΑ εσhει τρυπαν στο στηθος τζιαι οτι τζιαι στους δκυο εκουφανεν ο σπορος τους.
Υπ. 1
ΠΡΟΣΟΧΗ.Βεβαιωθειτε οτι η τρεΪλα εσhει καμποσον πετρελαιον τζιαι οτι το ταγκιν της αεροπουρους εν γεματον.
Υπ. 2
Το αρχιδιν γραφεται αρ@#$ι γιατι οπως το εσκεφτηκα ηταν πιο ασhιμον που το βυζιν.
Υπ. 3
Skonte ελπιζω να επανορθωσα χεχεχε
Διαδικασιας προσπαθειας απεμπλοκης εγκεφαλου μη ικανων γονεων
1.Παρκάρουμεν την τρειλα (του παρεα του Λοϊζου) οσο πιο κοντα γινεται.
2.Πίαννουμεν τα κροκοδειλούθκια τζι ενωνουμεν τα αρ#$@ια του παΤΈΡΑ με την παταρια της τρειλας.
3.Παίρνουμεν συρματόσhοινον τζιαι που το δεξίν αρ@#$ι πάει κατευθείαν στο αριστερόν βυζίν της μηΤΕΡΑΣ.
4.Σιγουρευομαστε οτι κανενα σημειον του σωματος τους δεν αγγιζει την αμμο
5.Ενώνουμεν τα ιποτ του παΤΕΡΑ με την πουρουν της τρειλας και ακωλουθως βάζουμεν το ενα σημειον στο αφτιν του παΤΕΡΑ και το αλλον στο αφτιν της μηΤΕΡΑΣ.
6.Μπαινουμεν στην τρειλα και πατουμε με ολη μας την δυναμην το πατιδιν του πετρελαιου και με τα χέρια τσιλλουμεν την αεροπουρου μέχρι να νοιώσουμεν τον μιαλλωναν μας να πιμπιριζει.
7,8,9,10,11 επαναλαμβανουμεν το βημα 6 μεχρι να βεβαιωθουμεν οτι ο παΤΕΡΑΣ εν εσhει αρ@#$ια,η μηΤΕΡΑ εσhει τρυπαν στο στηθος τζιαι οτι τζιαι στους δκυο εκουφανεν ο σπορος τους.
Υπ. 1
ΠΡΟΣΟΧΗ.Βεβαιωθειτε οτι η τρεΪλα εσhει καμποσον πετρελαιον τζιαι οτι το ταγκιν της αεροπουρους εν γεματον.
Υπ. 2
Το αρχιδιν γραφεται αρ@#$ι γιατι οπως το εσκεφτηκα ηταν πιο ασhιμον που το βυζιν.
Υπ. 3
Skonte ελπιζω να επανορθωσα χεχεχε
Richie Οδύσσεια
Σαν βγεις στον πηγαιμόν για την δουλείαν
να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρομος σου
χωρίς λυμένα μονοκάμπινα που κουβαλούν ξύλα,
χωρίς την κυράτσα που τσιακκάρει το μεικαπ της σαν οδηγά,
χωρίς το φορτηγό με το τσιακκίλιν,
χωρίς τον ρόκολον με το κινήτον στο σhιεριν,
μακρύα απο τουρίστες που εχαθήκαν
τζιαι γέρους που παν περίπατον,
μακρυα που τον σhοίρον (5 μίλια 10 ώρες) τζιαι τον ταξιτζήν (ορισμένες φορές εν καταλάβεις την διαφοράν),
μακρυά που νέους οδηγούς τζιαι (καμπόσες) γεναίτζες,
τον μαυρήν να φοβηθείς τζιαι κάμε πάνταν
άηστον ραλλίστα να ρέξει.
Κάτσε καλά πας την καρέκλα τζιαι μες το αυτοκίνητον σου ν'αστράφτεις....
Ιντα να κάμουμεν,εστραφήκαν ούλλοι που τες διακοπές τζι εγεμώσαν οι στράτες πάλε.Ήταν ανάγκη να τους έβρω ούλλους μπροστά μου σήμερα.Α ρε Μέρφυ.......
να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρομος σου
χωρίς λυμένα μονοκάμπινα που κουβαλούν ξύλα,
χωρίς την κυράτσα που τσιακκάρει το μεικαπ της σαν οδηγά,
χωρίς το φορτηγό με το τσιακκίλιν,
χωρίς τον ρόκολον με το κινήτον στο σhιεριν,
μακρύα απο τουρίστες που εχαθήκαν
τζιαι γέρους που παν περίπατον,
μακρυα που τον σhοίρον (5 μίλια 10 ώρες) τζιαι τον ταξιτζήν (ορισμένες φορές εν καταλάβεις την διαφοράν),
μακρυά που νέους οδηγούς τζιαι (καμπόσες) γεναίτζες,
τον μαυρήν να φοβηθείς τζιαι κάμε πάνταν
άηστον ραλλίστα να ρέξει.
Κάτσε καλά πας την καρέκλα τζιαι μες το αυτοκίνητον σου ν'αστράφτεις....
Ιντα να κάμουμεν,εστραφήκαν ούλλοι που τες διακοπές τζι εγεμώσαν οι στράτες πάλε.Ήταν ανάγκη να τους έβρω ούλλους μπροστά μου σήμερα.Α ρε Μέρφυ.......
19/8/09
Federico Garcia Lorca
Δεδομενης της ημερας τζιαι το τραουδιν.Γραμμενον που τον Νικο Καββαδια τζιαι μελωποιημενον που τον Θανο Μικρουτσικο.
δαμε το βιτεο με τον Β.Παπακωνσταντινου
Federico Garcia Lorca
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
δαμε το βιτεο με τον Β.Παπακωνσταντινου
Federico Garcia Lorca
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
17/8/09
Το καλυτερο / Κυπριακη πραγματικοτητα
Εσhει καμμιαν εφτομαν που στο αυτοκινητον προτιμω να ακουω Χαρρυ Κλυνν παρα οτιδηποτε αλλο.Ουτε ειδησεις,ουτε μουσικην,ουτε καν τες σκεψεις μου.Ο ανθρωπος εν μιλια μπροστα που την εποχην του.Καυστηριαζει τα παντα με χιουμοριστικον τροπο.Εν η κουβεντα που λαλει "Η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει".Εν διαχρονικος.Οι κουβεντες του μπορουν ανετα να πλασαριστουν τζιαι σημερα τζιαι αυριον τζιαι οποτεδηποτε τουλαχιστον στην χωραν μας.Ενα παραδειγμαν τουτου που λαλω εν το παρακατω που το "Νατην και Φατην"
"Ολοι βλεπετε ευχομαστε το καλυτερο,
ολοι προσβλεπομε στο καλυτερο,
ολοι επιδιωκουμε το καλυτερο,
ολοι υποσχομαστε το καλυτερο,
γι'αυτο τελικα αυτη η χωρα παει ... απ'το κακο στο χειροτερο.
Ισως γιατι το καλυτερο σ'αυτη την χωρα ,ειναι το χειροτερο,
ισως γιατι με το καλυτερο ασχολουνται αποκλειστικα σχεδον οι χειροτεροι,
ισως γιατι μας συνηθισαν να θεωρουμε καλυτερο,το λιγοτερα χειροτερο.
Ποιος ξερει,μαλλον ο ιστορικος του μελλοντος ειναι εκεινος που θα μπορεσει να καταλαβει πως τοσο λιγοι ανθρωποι,σε μια τοσο μικρη χωρα,κατορθωσαν μεσα σ'ενα τοσο μικρο χρονικο διαστημα, να κανουν τοσες πολλες μαλακιες"
Αντικατοπτριζει πληρως την κυπριακην πραγματικοτηταν.Απ'οποιαν πλευραν τζιαι να το δω ειμαστεν μεσα.Ελπιζω ο "ιστορικος του μελλοντος" να καταφερει να βρει ακρην γιατι εμεις εν νομιζω να τα καταφερουμεν.
"Ολοι βλεπετε ευχομαστε το καλυτερο,
ολοι προσβλεπομε στο καλυτερο,
ολοι επιδιωκουμε το καλυτερο,
ολοι υποσχομαστε το καλυτερο,
γι'αυτο τελικα αυτη η χωρα παει ... απ'το κακο στο χειροτερο.
Ισως γιατι το καλυτερο σ'αυτη την χωρα ,ειναι το χειροτερο,
ισως γιατι με το καλυτερο ασχολουνται αποκλειστικα σχεδον οι χειροτεροι,
ισως γιατι μας συνηθισαν να θεωρουμε καλυτερο,το λιγοτερα χειροτερο.
Ποιος ξερει,μαλλον ο ιστορικος του μελλοντος ειναι εκεινος που θα μπορεσει να καταλαβει πως τοσο λιγοι ανθρωποι,σε μια τοσο μικρη χωρα,κατορθωσαν μεσα σ'ενα τοσο μικρο χρονικο διαστημα, να κανουν τοσες πολλες μαλακιες"
Αντικατοπτριζει πληρως την κυπριακην πραγματικοτηταν.Απ'οποιαν πλευραν τζιαι να το δω ειμαστεν μεσα.Ελπιζω ο "ιστορικος του μελλοντος" να καταφερει να βρει ακρην γιατι εμεις εν νομιζω να τα καταφερουμεν.
16/8/09
Καινουρια Ζαλη
Εν που τα πιο αγαπημενα μου κομμαθκια εβερ του ελληνικου ροκ (ή εντεχνου αν προτιματε) απο τες Τρυπες. Αφορμην εδωκεν μου ο μοναχικοτητα τζιαι η dokisisofi. Αφιερωμενον κοπελλια αλλα τα πραματα εννεν παντα μαυρον/ασπρον.
Αφιερωνω το τζιαι του Κυων γιατι δαμε (στα μουσικα ακουσματα) νομιζω ετερκασαμεν καλα.
Δαμε το βιτεο.
Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι
Αφιερωνω το τζιαι του Κυων γιατι δαμε (στα μουσικα ακουσματα) νομιζω ετερκασαμεν καλα.
Δαμε το βιτεο.
Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι
14/8/09
Αλλαξαμεν "ρουχα"
Αλλαξαμεν ρουχα.Εβαλαμεν τζινουρκα.Ελπιζω ναν καλα τζιαι να σας αρεσουν γιατι εμενα ενθουσιασεν με.Δια του μπλοκ μου ενναν πολλα σοβαρον αεραν (τζι επειδη λειφκεται μας καμποση σοβαροτητα).Αθυμιζει μου ιστοριαν.Τελοσπαντων ελπιζω να σας αρεσεν τζι εσας γιατι εγω εν χορταιννω να το θωρω.Τσιακκαρατε τζιαι τα κομμεντς γιατι κομα εν ηβρα ινταλως εν που τα αφηνουν στην ιδιαν σελιδα (να μεν ανοιει το ποπ-απ παραθυρουιν).Οι κατηγοριες (ετικετες/ταπελλες) εν πουπανω πκιον τζι εβαλα τζιαι το "Τσιακκαρε την τυχη σου" που σε παιρνει σε τυχαιαν αναρτησην (ωσπου αντεξει).
Υ.Γ. Εσασα τα κομμεντς,εσασα τα κομμεντς λαλαλαλαλαλα εσασα τα κομμεντς!!!!!!!!!!!!!!! (εκαμα επεμβασην στο html τζιαι η εγχειρηση επετυχεν)
Υ.Γ. Εσασα τα κομμεντς,εσασα τα κομμεντς λαλαλαλαλαλα εσασα τα κομμεντς!!!!!!!!!!!!!!! (εκαμα επεμβασην στο html τζιαι η εγχειρηση επετυχεν)
13/8/09
Κρεπα τζιαι μουσικη
Αφου η πολη ηταν αδεια οπως ειπαμεν,εξεκινησαμεν με την γεναικαν,τον παιχτην τζιαι καλην παρεαν να παμεν κανεναν γυρον.Ειπαμεν να παμεν πρωτα για κρεπαν στο Αλμυρο-Γλυκο.
Πεεεεεεεε εναν καρον αναμνησεις.Που τον τζιαιρον που ανοιξεν η κρεπερι.Ηταν τοτε που επιενναμεν με την (νυν) γεναικα (τζιαι τοτε φιλεναδαν) πολλα συχνα στην περιοχην της Πλατειας Ελευθεριας τζιαι δωστου περπατημαν. Εν πολλα γλυτζιες οι αναμνησεις που τον συγκεκριμενον χωρον αλλα ενιγουεϊ.Το θεμαν μας ηταν ιντα μπου εννα φαει ο μιτσης γιατι ο κυριος εκατσεν στην καρεκλαν τζι αρκεψεν να λαλει
-Εννα φαμε τωα...ατε παπα τατσετε να φαμε
-Μανα μου ρε το μωρο μου επεινασεν.Εννα φαμεν γιε μου,εννα φαμε.
-Ιντα εν μονο το μωρο που επεινασεν;
Επαραγγειλαμεν του μιτση μιαν κρεπαν με τυριν τζιαι ζαμπον,εκοψαν του την τζιαι κομματουθκια.Ηταν τελεια!
Εννοειται οτι εγω επαραγγειλα την αγαπημενην μου εξωτικα (exotica) Εν ενας πολλα γλυτζιης συνδυασμος μαυρης σhιοκολατας,ασπρης σhιοκολατας,καραμμελας τζιαι μπισκοτου.Εν εχω λογια να την περιγραψω.Οποιου του αρεσκουν τα γλυτζια εννα καταλαβει.
Εφαμεν τες κρεπουες μας τζι ειπαμεν να παμεν τζιαι κανεναν γυρον μες την Ληδρας να περπατησουμεν (οϊ για να χασουμεν τες θερμιδες που εβαλαμεν αλλα για να δκιανευτουμεν νακκον).
Εσhει κανενα-δκυο χρονια μες την Ληδρας συναντουμεν εναν πολλα συμπαθητικον ζευκαριν εγγλεζων (το πιο πιθανον).Ο αντρας παιζει κιθαραν τζιαι η γεναικα καμνει του παρεαν.Πρεπει να παν στα 50κατι αλλα ποττε μου εν τα επιεννα καλα με τον υπολογισμον της ηλικιας.Παιζουν Κατ Στιβενς (Cat Stevens),Μπιτολς (Beatles) τζιαι γενικα τραουθκια με τεθκοιον ακουσμαν.Εν πολλα ωραιοι ανθρωποι τζιαι σhιερεσαι να τους ακουεις.Ο μιτσης τωρα,που τον τζιαιρον που παμεν κατω Λευκωσιαν τζιαι παρπατα,καμνει παντα στασην τζιαμε τζιαι χορευκει τζιαι καμνει παλαμακια.Πολλες φορες καθεται τζιαι διπλα που τον αρσενικον τζιαι θελει να παιξει τζιαι τζεινος κιθαραν.Το ζευκαριν τουτον τοσον πολλα εσυνηθισεν τον μιτσην που καθε φοραν που εννα τον δουν σhιερουνται τζιαι τουτοι.Μαλιστα η γεναικα ειπεν μας οτι εμεγαλωσεν πολλα που τον τζιαιρον που εσhει να τον δουν(σαννα τζι εκαμνεν μου παραπονον οτι εκαμαμεν τζιαιρον να τον παρουμεν) τζι ο αντρας εκαμεν του δωρον την πεννα του τζι ο παπας (εγω δηλαδη) αναγκαστηκεν να του αγορασει τζιαι κιθαραν (η κιθαρα εν αντεξεν πολλα αλλα τουτον εν αλλη ιστορια).Ειπαν του οτι εν ο μεγαλυττερος φαν τους τζιαι πραγματι τουτον εν αληθκεια.Καθε φορα που εννα τους δει γινεται παναϋριν τζιαι τραβα τζιαι τους αλλους περαστικους να σταματησουν τζιαι να δουν ιντα μπου γινεται (τζι επ ευκαιρειας να δωκουν τζιαι τον οβολον τους στα παιδκια).Με την γεναικαν ειπαμεν οτι αν μεν ιβρισκει δουλειαν εννα καμνει τον μουσικον μες την Ληδρας.Ας ενει.Φτανει να του αρεσκει.Ετο τζιαι το βιτεο την ωραν που παιζει κιθαραν
Πεεεεεεεε εναν καρον αναμνησεις.Που τον τζιαιρον που ανοιξεν η κρεπερι.Ηταν τοτε που επιενναμεν με την (νυν) γεναικα (τζιαι τοτε φιλεναδαν) πολλα συχνα στην περιοχην της Πλατειας Ελευθεριας τζιαι δωστου περπατημαν. Εν πολλα γλυτζιες οι αναμνησεις που τον συγκεκριμενον χωρον αλλα ενιγουεϊ.Το θεμαν μας ηταν ιντα μπου εννα φαει ο μιτσης γιατι ο κυριος εκατσεν στην καρεκλαν τζι αρκεψεν να λαλει
-Εννα φαμε τωα...ατε παπα τατσετε να φαμε
-Μανα μου ρε το μωρο μου επεινασεν.Εννα φαμεν γιε μου,εννα φαμε.
-Ιντα εν μονο το μωρο που επεινασεν;
Επαραγγειλαμεν του μιτση μιαν κρεπαν με τυριν τζιαι ζαμπον,εκοψαν του την τζιαι κομματουθκια.Ηταν τελεια!
Εννοειται οτι εγω επαραγγειλα την αγαπημενην μου εξωτικα (exotica) Εν ενας πολλα γλυτζιης συνδυασμος μαυρης σhιοκολατας,ασπρης σhιοκολατας,καραμμελας τζιαι μπισκοτου.Εν εχω λογια να την περιγραψω.Οποιου του αρεσκουν τα γλυτζια εννα καταλαβει.
Εφαμεν τες κρεπουες μας τζι ειπαμεν να παμεν τζιαι κανεναν γυρον μες την Ληδρας να περπατησουμεν (οϊ για να χασουμεν τες θερμιδες που εβαλαμεν αλλα για να δκιανευτουμεν νακκον).
Εσhει κανενα-δκυο χρονια μες την Ληδρας συναντουμεν εναν πολλα συμπαθητικον ζευκαριν εγγλεζων (το πιο πιθανον).Ο αντρας παιζει κιθαραν τζιαι η γεναικα καμνει του παρεαν.Πρεπει να παν στα 50κατι αλλα ποττε μου εν τα επιεννα καλα με τον υπολογισμον της ηλικιας.Παιζουν Κατ Στιβενς (Cat Stevens),Μπιτολς (Beatles) τζιαι γενικα τραουθκια με τεθκοιον ακουσμαν.Εν πολλα ωραιοι ανθρωποι τζιαι σhιερεσαι να τους ακουεις.Ο μιτσης τωρα,που τον τζιαιρον που παμεν κατω Λευκωσιαν τζιαι παρπατα,καμνει παντα στασην τζιαμε τζιαι χορευκει τζιαι καμνει παλαμακια.Πολλες φορες καθεται τζιαι διπλα που τον αρσενικον τζιαι θελει να παιξει τζιαι τζεινος κιθαραν.Το ζευκαριν τουτον τοσον πολλα εσυνηθισεν τον μιτσην που καθε φοραν που εννα τον δουν σhιερουνται τζιαι τουτοι.Μαλιστα η γεναικα ειπεν μας οτι εμεγαλωσεν πολλα που τον τζιαιρον που εσhει να τον δουν(σαννα τζι εκαμνεν μου παραπονον οτι εκαμαμεν τζιαιρον να τον παρουμεν) τζι ο αντρας εκαμεν του δωρον την πεννα του τζι ο παπας (εγω δηλαδη) αναγκαστηκεν να του αγορασει τζιαι κιθαραν (η κιθαρα εν αντεξεν πολλα αλλα τουτον εν αλλη ιστορια).Ειπαν του οτι εν ο μεγαλυττερος φαν τους τζιαι πραγματι τουτον εν αληθκεια.Καθε φορα που εννα τους δει γινεται παναϋριν τζιαι τραβα τζιαι τους αλλους περαστικους να σταματησουν τζιαι να δουν ιντα μπου γινεται (τζι επ ευκαιρειας να δωκουν τζιαι τον οβολον τους στα παιδκια).Με την γεναικαν ειπαμεν οτι αν μεν ιβρισκει δουλειαν εννα καμνει τον μουσικον μες την Ληδρας.Ας ενει.Φτανει να του αρεσκει.Ετο τζιαι το βιτεο την ωραν που παιζει κιθαραν
11/8/09
Αδεια η πολη......
Λευκωσια, 08.13
Υπνοδωματιο
ντριιιιιν,ντριιιιιν,ντριιιιιν (σπαστικο ξυπνητηρι)
-Αμαν εν οχτω τζιαι καρτον η ωρα.....
-Αρκησα...
-Ατε ρε γαμωτο...
Λευκωσια, 08.22
Αυτοκινητο (εξω απο το σπιτι)
λαλαλαλαλαλαλα (οποιοδηποτε τραγουδι)
-Μιαν μερα που ειπα εννα παω γληορα δουλεια...
-Παλε πατημενος εννα παω...
-Εννα πηξω μες την κινηση...
-Ουφου...
Λευκωσια, 08.24
Αυτοκινητο (στον δρομο)
λαλαλαλαλαλαλαλα (το προηγουμενο τραγουδι)
-Οπα ρε!!!!!!!!!!!!
-Εν εσhει ψυσhιην μες τους δρομους...
-Λαλαλαλαλαλαλαλα (αποτυχημενη προσπαθεια ερμηνευσης του τραγουδιου)
Λευκωσια, 08.32
Γραφειο
βρρρρρρρρρρρρ (ηχος απο φραπεδιερα)
-Ιντα ωραια που εν η Λευκωσια αμαν εν οφκερη...
-Εννα πιαω την γεναικαν τζιαι τον μιτσην να παμε νακκον Ληδρας να περπατησουμεν...
-Εν θα εσhει με πολλην κοσμον...
-Εννα περιχαρισει τζι ο μιτσης
Υπνοδωματιο
ντριιιιιν,ντριιιιιν,ντριιιιιν (σπαστικο ξυπνητηρι)
-Αμαν εν οχτω τζιαι καρτον η ωρα.....
-Αρκησα...
-Ατε ρε γαμωτο...
Λευκωσια, 08.22
Αυτοκινητο (εξω απο το σπιτι)
λαλαλαλαλαλαλα (οποιοδηποτε τραγουδι)
-Μιαν μερα που ειπα εννα παω γληορα δουλεια...
-Παλε πατημενος εννα παω...
-Εννα πηξω μες την κινηση...
-Ουφου...
Λευκωσια, 08.24
Αυτοκινητο (στον δρομο)
λαλαλαλαλαλαλαλα (το προηγουμενο τραγουδι)
-Οπα ρε!!!!!!!!!!!!
-Εν εσhει ψυσhιην μες τους δρομους...
-Λαλαλαλαλαλαλαλα (αποτυχημενη προσπαθεια ερμηνευσης του τραγουδιου)
Λευκωσια, 08.32
Γραφειο
βρρρρρρρρρρρρ (ηχος απο φραπεδιερα)
-Ιντα ωραια που εν η Λευκωσια αμαν εν οφκερη...
-Εννα πιαω την γεναικαν τζιαι τον μιτσην να παμε νακκον Ληδρας να περπατησουμεν...
-Εν θα εσhει με πολλην κοσμον...
-Εννα περιχαρισει τζι ο μιτσης
10/8/09
Ε κανει ολαν
Τουτη η μανια που εχουμεν να τσακκωνουμαστεν μεταξυ μας εν εσhει ορια.Που τον τζιαιρον που εσhει ιστορικα στοιχεια,εχουμεν αποδειξεις για εμφυλιους.Ελειψαν τα αλλα ουλλα, εχουμεν τα τζιαι μες τα μπλοκς τωρα.Εν τους κανει να τα εβρουν μονοι τους,παρασυρουν τζιαι ουλλον τον κοσμον τζιαι μπαινουμεν τζι εμεις μες σ'ενα κυκεωνα συζητησης.Να υποστηριξουμεν τον εναν,να εβρουμε ποιος εσhει αδικον,να δουμεν που εν το λαθος.Ε κανει ολαν.Αν εισαστουν φιλοι να τα εβρετε οπως καμνουν οι φιλοι.Να τα κουβενκιασετε χωρις να το καμετε τουτουκι.Εν μας κοφτει ουτε γιατι ετσακωθηκετε ουτε αν θα τα εβρετε.
Ο καθενας μες το μπλοκ του γραφει οτι θελει.Εν σας αρεσκει μεν το δκιεβαζετε.Αμαν εν σου αρεσκει κατι εν το καμνεις εχτος τζι αν εισαι αναγκασμενος τζι εν νομιζω να σας αναγκασε κανενας να δκιεβασετε οτιδηποτε.Αλλον πραμαν να διαφωνεις με κατι τζιαι να το γραψεις για να γινει συζητηση,τζι αλλον πραμαν να μεν σου αρεσκει κατι τζιαι να θελεις να επιβαλεις την αποψην σου.Αμαν διαφωνεις εσhει σhιλλιους τροπους να το γραψεις.Εννεν αναγκη να δκιαλεεις τον σhειροττερον.Τουτον καμνουν το μονον τα χτηνα (χωρις παρεξηγηση στον φιλο Ktino)
Εσυ που το εγραψες τζι εβαλες το στο μπλοκ σου (αρα εδημοσιευσες το) να εισαι προετοιμασμενος για την κριτικην οσο σκλερη τζιαι να ναι.Αν μεν σου αρεσκει να σου καμνουν κριτικην,να καμεις το μπλοκ σου πραϊβεϊτ τζιαι να μπαινουν μεσα μονον τζεινοι που θελεις ή να απαγορευσεις τα σχολια.Αλλα εξιασα.Τα σχολια θελεις τα για να τονωσεις το εγω σου (οπως τζιαι ουλλοι μας που γραφουμε) αρα εν μπορεις να τα απαγορευσεις.
Αμαν γραφετε (γραφουμεν) κατι να μεν αηεννετε υπονοουμενα.Να εσhιετε το θαρρος της γνωμης σας (οσον θαρρος μπορει να εσhει καποιος πισω που εναν ψευδωνυμο) αλλιως να μεν γραφετε τιποτε.Εν υπαρχει αλλος τροπος να λιανεις τες πιθανοτητες παρεξηγησης.
Τζιαι κατι τελευταιον.Αμαν θελεις να κλεισεις το μπλοκ σου επειδη σου ειπαν μιαν κουβεντα παραπανω, κλειστο.Μεν γυρευκεις ελεημοσυνην.Αμαν μια κουβεντα εκαμεν σε να σκεφτεις να το κλεισεις σημαινει οτι κακως το αρκεψες που την αρκην.Αν μεν μπορεις παρετα τζιαι σταματα την μουρμουραν τζιαι την μεμψοιριαν.Που την στιγμην που δημοσιευκεις κατι να εισαι προετοιμασμενος για ουλλα αλλιως 'γορασε τετραδιον να γραφεις τζιαι κλειωστο μες το συρταριν να μεν το θωρει κανενας.
Εκαταντησαμεν να λογοκρινουμεν τζιαι τα μπλοκς πκιον.Τουτον εμεινεν να καμουμεν.Τζιαι το σhειροττερον εν αμα γινεται αυτολογοκρισια.Αλλα εν ουλλα αποτελεσμα τζεινου που εγραψα ακριβως πιο πανω.Αμαν φτασεις τζιαι καμεις λογοκρισιαν σε κατι που εγραψες τοτε γινεσαι ερμαιον του καθενου οποταν μεν γυρευκεις τα ρεστα υστερα.
Εσhει τζιαι κατι παλλικκαρκα που απειλουν με ιμεϊλ τωρα.Εν νεα μοδα τουτη.Απειλητικα ηλεκτρονικα μυνηματα.Ε κανει ρε κουμπαρε.Εν σου αρεσεν κατι καμε σχολιο τζιαι γραψε γιατι διαφωνεις αλλα για να στελλεις ιμεϊλ μαλλον εν εσhεις επιχειρηματα να στηριξεις την διαφωνιαν σου.Ο ορος μπλακμεϊλ απεκτησεν αλλην εννοιαν.Οφου πκιον.
Τουτη η αναρτηση εξεκινησε για τον Διασπορον τζιαι την dokisisofi αλλα εγενικευτηκεν τζιαι πιαννει μας ουλλους.Καθε δραση εσhει τζιαι την αντιδρασην της γι'αυτον να εισαστεν προετοιμασμενοι.Εν ο νομος της ζωης εν τζι εν δικη μου φιλοσοφια.
Ξερω το εν μου πεφτει λοος τζι εν πρεπει να νεκατονουμμαι αμμα εσπασα.Ασχολειται ουλλος ο κοσμος με τουτην την κουβεντα τζιαι περνονται αποφασεις τζιαι δκιαβαζουμεν κουβεντες βαρετες.Το κακον εν οτι εν τζιαι ξερει κανενας ιντα μπου εγινε αλλα οτι μας εδωκαν τζι εκαταλαβαμεν.Τζιαι δωστου εμεις.
Εν με κοφτει με που τον εναν με που τον αλλον.Δκιαβαζω τζιαι τους δκυο γιατι αρεσκουν μου. Ο καθενας με τον δικον του τροπον εσhει κατι να μας πει.Ο ενας εν καλλιτεχνης τζιαι μιλα της ψυσhιης,η αλλη εν ρεαλιστρια τζιαι λαλει τα ισhια (αν τζιαι επιθετικη).Αν θελουν να σφαχτουν ας εβρουν αρενα τζι ας μας αφηκουν ησυχους.
Υ.Γ. Οσα αναγραφονται στο παρων κειμενο,αποτελουν προσωπικα πιστευω κι εκτιμησεις του συγγραφεα (εγω ειμαι τουτος).Δεν ειναι υποχρεωτικο να υιοθετηθουν απο τον αναγνωστη.Αν για οποιονδηποτε λογω υπαρχουν διαφωνιες ή/και συμπληρωματα παρακαλω οπως τα υποδειξετε στα σχολια.Ολα τα σχολια που τυχον θα συμπληρωθουν θα αφεθουν στην αρχικη τους μορφη φτανει να μην:
1. Περιεχουν προσβλητικα επιθετα ή/και εκφρασεις προς οποιονδηποτε.
2. Περιεχουν αναφορες στον Διασπορο και στην dokisisofi.
3. Περιεχουν απειλες προς οποιονδηποτε.
4. Διαφωνουν με την συγκεκριμενη αναρτηση.
5. Διαφωνουν γενικοτερα με τον συγγραφεα (ειπαμεν εγω ειμαι τουτος).
6. Διαφωνουν γενικοτερα.
7. Εχει χρησιμοποιηθει ως γλωσσα γραφης μια απο τις: ελληνικα ,αγγλικα.
8. Εχει χρησιμοποιηθει ως γλωσσα γραφης οποιαδηποτε αλλη περαν της ελληνικης και αγγλικης (τα γκρικλισh εννεν γλωσσα)
9. Εχει χρησιμοποιηθει keyboard για την συγγραφη του.
Ε κανει ολαν..................
Ο καθενας μες το μπλοκ του γραφει οτι θελει.Εν σας αρεσκει μεν το δκιεβαζετε.Αμαν εν σου αρεσκει κατι εν το καμνεις εχτος τζι αν εισαι αναγκασμενος τζι εν νομιζω να σας αναγκασε κανενας να δκιεβασετε οτιδηποτε.Αλλον πραμαν να διαφωνεις με κατι τζιαι να το γραψεις για να γινει συζητηση,τζι αλλον πραμαν να μεν σου αρεσκει κατι τζιαι να θελεις να επιβαλεις την αποψην σου.Αμαν διαφωνεις εσhει σhιλλιους τροπους να το γραψεις.Εννεν αναγκη να δκιαλεεις τον σhειροττερον.Τουτον καμνουν το μονον τα χτηνα (χωρις παρεξηγηση στον φιλο Ktino)
Εσυ που το εγραψες τζι εβαλες το στο μπλοκ σου (αρα εδημοσιευσες το) να εισαι προετοιμασμενος για την κριτικην οσο σκλερη τζιαι να ναι.Αν μεν σου αρεσκει να σου καμνουν κριτικην,να καμεις το μπλοκ σου πραϊβεϊτ τζιαι να μπαινουν μεσα μονον τζεινοι που θελεις ή να απαγορευσεις τα σχολια.Αλλα εξιασα.Τα σχολια θελεις τα για να τονωσεις το εγω σου (οπως τζιαι ουλλοι μας που γραφουμε) αρα εν μπορεις να τα απαγορευσεις.
Αμαν γραφετε (γραφουμεν) κατι να μεν αηεννετε υπονοουμενα.Να εσhιετε το θαρρος της γνωμης σας (οσον θαρρος μπορει να εσhει καποιος πισω που εναν ψευδωνυμο) αλλιως να μεν γραφετε τιποτε.Εν υπαρχει αλλος τροπος να λιανεις τες πιθανοτητες παρεξηγησης.
Τζιαι κατι τελευταιον.Αμαν θελεις να κλεισεις το μπλοκ σου επειδη σου ειπαν μιαν κουβεντα παραπανω, κλειστο.Μεν γυρευκεις ελεημοσυνην.Αμαν μια κουβεντα εκαμεν σε να σκεφτεις να το κλεισεις σημαινει οτι κακως το αρκεψες που την αρκην.Αν μεν μπορεις παρετα τζιαι σταματα την μουρμουραν τζιαι την μεμψοιριαν.Που την στιγμην που δημοσιευκεις κατι να εισαι προετοιμασμενος για ουλλα αλλιως 'γορασε τετραδιον να γραφεις τζιαι κλειωστο μες το συρταριν να μεν το θωρει κανενας.
Εκαταντησαμεν να λογοκρινουμεν τζιαι τα μπλοκς πκιον.Τουτον εμεινεν να καμουμεν.Τζιαι το σhειροττερον εν αμα γινεται αυτολογοκρισια.Αλλα εν ουλλα αποτελεσμα τζεινου που εγραψα ακριβως πιο πανω.Αμαν φτασεις τζιαι καμεις λογοκρισιαν σε κατι που εγραψες τοτε γινεσαι ερμαιον του καθενου οποταν μεν γυρευκεις τα ρεστα υστερα.
Εσhει τζιαι κατι παλλικκαρκα που απειλουν με ιμεϊλ τωρα.Εν νεα μοδα τουτη.Απειλητικα ηλεκτρονικα μυνηματα.Ε κανει ρε κουμπαρε.Εν σου αρεσεν κατι καμε σχολιο τζιαι γραψε γιατι διαφωνεις αλλα για να στελλεις ιμεϊλ μαλλον εν εσhεις επιχειρηματα να στηριξεις την διαφωνιαν σου.Ο ορος μπλακμεϊλ απεκτησεν αλλην εννοιαν.Οφου πκιον.
Τουτη η αναρτηση εξεκινησε για τον Διασπορον τζιαι την dokisisofi αλλα εγενικευτηκεν τζιαι πιαννει μας ουλλους.Καθε δραση εσhει τζιαι την αντιδρασην της γι'αυτον να εισαστεν προετοιμασμενοι.Εν ο νομος της ζωης εν τζι εν δικη μου φιλοσοφια.
Ξερω το εν μου πεφτει λοος τζι εν πρεπει να νεκατονουμμαι αμμα εσπασα.Ασχολειται ουλλος ο κοσμος με τουτην την κουβεντα τζιαι περνονται αποφασεις τζιαι δκιαβαζουμεν κουβεντες βαρετες.Το κακον εν οτι εν τζιαι ξερει κανενας ιντα μπου εγινε αλλα οτι μας εδωκαν τζι εκαταλαβαμεν.Τζιαι δωστου εμεις.
Εν με κοφτει με που τον εναν με που τον αλλον.Δκιαβαζω τζιαι τους δκυο γιατι αρεσκουν μου. Ο καθενας με τον δικον του τροπον εσhει κατι να μας πει.Ο ενας εν καλλιτεχνης τζιαι μιλα της ψυσhιης,η αλλη εν ρεαλιστρια τζιαι λαλει τα ισhια (αν τζιαι επιθετικη).Αν θελουν να σφαχτουν ας εβρουν αρενα τζι ας μας αφηκουν ησυχους.
Υ.Γ. Οσα αναγραφονται στο παρων κειμενο,αποτελουν προσωπικα πιστευω κι εκτιμησεις του συγγραφεα (εγω ειμαι τουτος).Δεν ειναι υποχρεωτικο να υιοθετηθουν απο τον αναγνωστη.Αν για οποιονδηποτε λογω υπαρχουν διαφωνιες ή/και συμπληρωματα παρακαλω οπως τα υποδειξετε στα σχολια.Ολα τα σχολια που τυχον θα συμπληρωθουν θα αφεθουν στην αρχικη τους μορφη φτανει να μην:
1. Περιεχουν προσβλητικα επιθετα ή/και εκφρασεις προς οποιονδηποτε.
2. Περιεχουν αναφορες στον Διασπορο και στην dokisisofi.
3. Περιεχουν απειλες προς οποιονδηποτε.
4. Διαφωνουν με την συγκεκριμενη αναρτηση.
5. Διαφωνουν γενικοτερα με τον συγγραφεα (ειπαμεν εγω ειμαι τουτος).
6. Διαφωνουν γενικοτερα.
7. Εχει χρησιμοποιηθει ως γλωσσα γραφης μια απο τις: ελληνικα ,αγγλικα.
8. Εχει χρησιμοποιηθει ως γλωσσα γραφης οποιαδηποτε αλλη περαν της ελληνικης και αγγλικης (τα γκρικλισh εννεν γλωσσα)
9. Εχει χρησιμοποιηθει keyboard για την συγγραφη του.
Ε κανει ολαν..................
8/8/09
Αιρετικο
Εναν τραουδιν του Αγγελάκα που μου αρεσεν πολλα
Δετε το δαμε
Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος
στα νύχια σου ο Θεός
μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις
για λύκος νηστικός
κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις
για του έθνους το καλό
διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό.
Πες μου πως γίνεται η αγάπη
να ζει απ' τη λέξη εχθρός
και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός
κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό
διάολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό.
Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει
ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ' αγαπάω ποιος φταίει
ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει
ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ' αρνηθώ ποιος φταίει
Δετε το δαμε
Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος
στα νύχια σου ο Θεός
μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις
για λύκος νηστικός
κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις
για του έθνους το καλό
διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό.
Πες μου πως γίνεται η αγάπη
να ζει απ' τη λέξη εχθρός
και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός
κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό
διάολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό.
Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει
ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ' αγαπάω ποιος φταίει
ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει
ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ' αρνηθώ ποιος φταίει
6/8/09
Νεολαια τζιαι μοδα
Επηα εψες στο Ασματειο οϊ που την ιδιοτηταν του φοιτητη (γιατι πολλα απλα εν ειμαι) αλλα που την ιδιοτητα του νακκον περιεργου τζιαι του καλου παρεα.Το συγκροτημα που επαιζεν ηταν αρκετα καλον τζι απ'οσα εμαθα οι τρεις σπουδαζουν Μαντσhεστερ τζιαι οι αλλοι Κυπρον.Επηαμεν τζιαι χωρις κρατησην τζι εκλεψαμεν δκυο καρεκλες τζι εκαθουμαστεν με το γυριν για να με φυρτουμεν.Το θεμαν ομως εν αλλον
Εισhεν πολλες κορουες τζιαι καμποσες γεναιτζιες.Ο διαχωρισμος γινεται καθαρα που θεμα στασης τζιαι συμπεριφορας οπως τα εκρινα εγω.Οποταν εν θεμαν καθαρα υποκειμενικον τζιαι οϊ αντικειμενικον αλλα τζιαι παλε εννεν τουτον το θεμαν μας.Το ιδιον εγινετουν τζιαι που την αλλην πλευραν.Πολλα κοπελλουθκια τζιαι καμποσοι αντρες.
Μιτσhιοι,μιαλιοι ηταν ουλλοι εναν πραμαν.Τα ιδια ρουχα (μπορει να μεν ηταν τελλια τα ιδια αλλα ηταν πολλα κοντα),το ιδιον χτενισμαν,η ιδια σταση σωματος,οι ιδιες κινησεις τζιαι γενικα η ιδια συμπεριφορα.Ηταν σαννα τζι εμπηκα σε σκολειον που εσhει στολην.Επαιξεν το κουδουνιν για διαλειμμαν τζι εφκηκαν ουλλοι εξω που τες ταξεις.Εν εξεχωριζες τιποτε.Ειπαμεν ρε κοπελλια (αρσενιτζιοι τζιαι θυλητζιοι) να ακολουθητε την μοδα αμμα διατηρηστε τζιαι νακκον το δικο σας στυλ.Εν σαννα τζι επιαν ουλλοι την ιδιαν φωτογραφιαν τζι αντιγραψαν την.Οπως τα αρνια μετα το κουρεμμαν.Για να τα καταλαβεις πρεπει να βελασουν.
Εν τζιαι ειμαι κανενας ειδικος σε θεματα μοδας ή μαλλον καλυττερα ειμαι τελια ασχετος.Για μενα το Μιλανο εν η εδρα της Μιλαν τζιαι της Ιντερ.Η Νεα Υορκη εν το κεντρο του καπιταλισμου (χαχαχαχαχα εν αντεξα) τζιαι η Ιαπωνια φκαλει φτηνα,"εργατικα" αυτοκινητα.Αμαν δω ομως κατι τζι αρεσει μου εννα το πιαω τζι εννα το φορω οϊ επειδη εν στην μοδαν απλα γιατι με καμνει τζιαι νοιωθω ωραια αμαν το φορω.Εν πιστευκω οτι ουλλοι εφορουσαν τα ιδια ρουχα γιατι ουλλους καμνει τους τζιαι νοιωθουν ωραια τζι αποκλειεται το ιδιο στυλ να πιεννει σε ουλλους.Εν γινεται,εν γενετικα αδυνατον.
Δεχουμαι οτι θελεις να ακολουθεις τες τασεις της μοδας (αμμα τασεις τζιαι τουτη α!) αλλα ρε κουμπαρε/κουμερα βαλε τζιαι κατι δικο σου μεσα.Κατι που εννα σε καμνει να ξεχωριζεις που τους αλλους.Κατι που εννα σε χαρακτηριζει.Εναν παραδειγμαν εν η γεναικα μου.Οϊ πως εν ακολουθη την μοδαν αμμα αμαν εν της αρεσει κατι ή νομιζει οτι κατι εν της παει εν θα το μπηχτει τζιαι να γινει εναν με τους αλλους.Αλλον παραδειγμαν που ξερω εν η αρφη μου.Που τον τζιαιρον που την αθθυμουμαι εσhει δικο της στυλ τζι εν σημαν κατατεθεν (τζι ας φωναζει η μανα μας οτι εννεν μοντερνα).Ξερω τζι αλλον κοσμον που εσhει δικον του καθαρα στυλ τζι απλα προσαρμοζει την μοδαν πανω του.Εν τζιαι θελω να παινευτω για τους γνωστους μου τωρα αλλα με το που εμπηκα εψες μες το κεντρο/κλαπ/χασαπιο/γοουτεβερ ηταν πολλα χτυπητο.Σιουρα εισhεν τζιαι κοσμον που εν ηταν ετσι αλλα η πλειοψηφια ηταν.Ηταν σαν την πασαρελλα με την μονην διαφορα αντι να αλλασουν τα μοντελα ρουχα,αλλασαν τα ρουχα μοντελα.
Εισhεν πολλες κορουες τζιαι καμποσες γεναιτζιες.Ο διαχωρισμος γινεται καθαρα που θεμα στασης τζιαι συμπεριφορας οπως τα εκρινα εγω.Οποταν εν θεμαν καθαρα υποκειμενικον τζιαι οϊ αντικειμενικον αλλα τζιαι παλε εννεν τουτον το θεμαν μας.Το ιδιον εγινετουν τζιαι που την αλλην πλευραν.Πολλα κοπελλουθκια τζιαι καμποσοι αντρες.
Μιτσhιοι,μιαλιοι ηταν ουλλοι εναν πραμαν.Τα ιδια ρουχα (μπορει να μεν ηταν τελλια τα ιδια αλλα ηταν πολλα κοντα),το ιδιον χτενισμαν,η ιδια σταση σωματος,οι ιδιες κινησεις τζιαι γενικα η ιδια συμπεριφορα.Ηταν σαννα τζι εμπηκα σε σκολειον που εσhει στολην.Επαιξεν το κουδουνιν για διαλειμμαν τζι εφκηκαν ουλλοι εξω που τες ταξεις.Εν εξεχωριζες τιποτε.Ειπαμεν ρε κοπελλια (αρσενιτζιοι τζιαι θυλητζιοι) να ακολουθητε την μοδα αμμα διατηρηστε τζιαι νακκον το δικο σας στυλ.Εν σαννα τζι επιαν ουλλοι την ιδιαν φωτογραφιαν τζι αντιγραψαν την.Οπως τα αρνια μετα το κουρεμμαν.Για να τα καταλαβεις πρεπει να βελασουν.
Εν τζιαι ειμαι κανενας ειδικος σε θεματα μοδας ή μαλλον καλυττερα ειμαι τελια ασχετος.Για μενα το Μιλανο εν η εδρα της Μιλαν τζιαι της Ιντερ.Η Νεα Υορκη εν το κεντρο του καπιταλισμου (χαχαχαχαχα εν αντεξα) τζιαι η Ιαπωνια φκαλει φτηνα,"εργατικα" αυτοκινητα.Αμαν δω ομως κατι τζι αρεσει μου εννα το πιαω τζι εννα το φορω οϊ επειδη εν στην μοδαν απλα γιατι με καμνει τζιαι νοιωθω ωραια αμαν το φορω.Εν πιστευκω οτι ουλλοι εφορουσαν τα ιδια ρουχα γιατι ουλλους καμνει τους τζιαι νοιωθουν ωραια τζι αποκλειεται το ιδιο στυλ να πιεννει σε ουλλους.Εν γινεται,εν γενετικα αδυνατον.
Δεχουμαι οτι θελεις να ακολουθεις τες τασεις της μοδας (αμμα τασεις τζιαι τουτη α!) αλλα ρε κουμπαρε/κουμερα βαλε τζιαι κατι δικο σου μεσα.Κατι που εννα σε καμνει να ξεχωριζεις που τους αλλους.Κατι που εννα σε χαρακτηριζει.Εναν παραδειγμαν εν η γεναικα μου.Οϊ πως εν ακολουθη την μοδαν αμμα αμαν εν της αρεσει κατι ή νομιζει οτι κατι εν της παει εν θα το μπηχτει τζιαι να γινει εναν με τους αλλους.Αλλον παραδειγμαν που ξερω εν η αρφη μου.Που τον τζιαιρον που την αθθυμουμαι εσhει δικο της στυλ τζι εν σημαν κατατεθεν (τζι ας φωναζει η μανα μας οτι εννεν μοντερνα).Ξερω τζι αλλον κοσμον που εσhει δικον του καθαρα στυλ τζι απλα προσαρμοζει την μοδαν πανω του.Εν τζιαι θελω να παινευτω για τους γνωστους μου τωρα αλλα με το που εμπηκα εψες μες το κεντρο/κλαπ/χασαπιο/γοουτεβερ ηταν πολλα χτυπητο.Σιουρα εισhεν τζιαι κοσμον που εν ηταν ετσι αλλα η πλειοψηφια ηταν.Ηταν σαν την πασαρελλα με την μονην διαφορα αντι να αλλασουν τα μοντελα ρουχα,αλλασαν τα ρουχα μοντελα.
4/8/09
Η τεχνη του γλυψιματος....
Πριν παει ο νους σας στο κακο εν για τους γλυφτες τζιαι οϊ για τους γλυπτες(πασης φυσεως). Ο γλυπτης καμνει τεχνην, ο γλυφτης θελει τεχνην. Εν τους μπορω, εν τους αντεχω, εν θελω να τους θωρω αμμα εν παντου. Εν οπως τες κατσαριδες, σκοτωνεις μιαν τζιαι πετασσουνται αλλες δωδεκα. Εν οπως την αμαρτιαν, βρισκεις την τζιαι μες τες εκκλησιες
Ο σhειροττερος τοπος να τους εβρεις εν μες την δουλεια σου. Εναν γραφειον εφτα πλασματα ουλλα τζι ουλλα τζι εχουμεν δκυο. Το καλον εν οτι δουλευκουν μες σε διαφορετικα χωραφκια.Το κακον εν οτι ο μαστρος εν κοινος.Ο ενας εν ησυχος τζιαι δουλευκει αθορυβα.Μπαινει μες το γραφειον του μαστρου,κλειει την πορταν πισω του τζιαι φκαινει υστερα που κανενα τεταρτουιν με υφος σοβαρον σαννα τζιαι μολις ανακαλυψεν την κλωνοποιησην.Υστερα φκαινει τζιαι ο μαστρος τζιαι γυρευκει πανατολ.Ο αλλος εν γλυφτης-κλαφτης.Τουτη εν τζιαι η σhειροττερη υποκατηγορια των γλυφτων.
Παραδειγμαν 1
-Εδωκαν ουλλα πανω μου.Δκυο σhιερκα εχω.Ποσα κομμαθκια πρεπει να γενω?
Ασχετον αν οτι ηρτεν για να καμει, εκαμεν μας το πασαν σιγα σιγα.Η πασαδορος!!!!
Παραδειγμαν 2
-Εννα βαλω αδειαν την αλλην εφτομαν δκυο μερουες.Επηετε ουλλοι τζι αηκετε με μονην μου. Τωρα που εστραφηκετε εννα παω τζι εγω νακκον να πνασω
Ασχετον αν που τες εικοσι μερες αδειαν εμειναν της τρεις τζιαι κομα το καλοτζιαιριν εν εφκηκεν.
Παραδειγμαν 3
-Εγω φταιω, να τελειωνει τουτη η κουβεντα.Αναλαμβανω την ευθυνη τζι ας με δκιωξουν. Χαλαλιν τους ουλλες οι ωρες που εφα να τα σασω περκει σωσω νακκον την κατασταση.
Ασχετον αν εν πραγματικα τζεινη που φταιει τζι εφκην (με το συμπαθκιον) ο κωλος μου να τα σασω σαν καλος συναδελφος (να ρε βλακα μες τα μαθκια)
Παραδειγμαν 4
-Οϊ εν τζιαι καμνω σερφιγκ.Εθολωσαν τα μαθκια μου.Εν εταραξα που το πρωι τζιαι ειπα να μπω νακκον στο μπλοκ του Richie (καλο ε ?) να ηρεμησω νακκον.
Ασχετον αν εσhει που το πρωιν που εσυρεν τον φαϊργουολ δκυο φορες με τα αππλικεϊσhιονς του φατσοβιβλιου.
Παραδειγμαν 5
-Εν μπορω αλλον μαστρε, παω να καμω εναν τσιαρον να φερω νακκον τον νου μου.
Ασχετον αν εσhει που το πρωι εκοντεψεν τον μεσον ορον τσιαρων ουλλης της εταιρειας.Μα που πεντε λεπτα τον καθε τσιαρον ,εννα θελει τζιαι οβερτάιμ οπως παει.
Παραδειγμαν 6
-Μαστρε μπορω να σου πω δκυο λεπτα?
-Πε μου
-Εχουμεν ενα μιτσην προβλημαν
-Δηλαδη?
-Ετο μπλα μπλα μπλα μπλα
-Γιατι εν εκαμετε μπλο μπλο μπλο
-Ετσι ακριβως ειπα τζι εγω αλλα ειπαν μου οτι εν λαθος
-Εννεν λαθος τζι ετσι να καμετε
-Αχ να μεν μ'ακουν
Ασχετον αν της ελαλουσαμεν να μεν παει στον μαστρο γιατι η λυση εν πολλα απλη τζιεν εν αναγκη να τον ενοχλα με πελλαρες
Τουτα ουλλα φυσικα λαλει τα νακκον φωναχτα, με νακκον κλαματουιν τζιαι μονον αμαν ο μαστρος εν γραφειον.Αμαν λειπει εν εισαι σιουρος αν εν ζωντανη.
Γιατι ορισμενοι ανθρωποι να μεν μπορουν να στηριχτουν πας τες ικανοτητες τους για να πετυχουν τον σκοπον τους τζιαι να προσπαθουν με αλλα μεσα.Αλλα πε μου, το γλυψιμον εν τζιαι τουτον μια ικανοτητα τζιαι που τες δυσευρετες μαλιστα.
-Μπορεις τζιαι σου ρε κουμπαρε?
-Οϊ ρε κουμερα εν μπορω εγω
-Ιντα ζηλευκεις καλο?
-Εν τζιαι ζηλευκω
-Αν μεν εζηλευκες εν θα σχολιαζες
-Ντοιγκ!!!!!!!!!
Εναν δικαιο το εσhει.Εγω εν μπορω να καμω ετσι πραμαν τζιαι προσπαθω να δειχτω μεσα που τες πραξεις μου που εν ορθοδοξες τες παραπανω φορες.Εν εσhει σημασιαν ομως. Εφακκουσαν,φακκουν μου τζιαι θα μου φακκουν μιαν ζωην τζιαι τζιαμε που εννα βρισκω ευκαιρειαν εννα τους την διω πουπανω.Το προβλημαν εν οτι εγω εν θα τα καταφερνω να γλυτωσω.Εν κατεχω την τεχνην του γλυψιματος.
Ο σhειροττερος τοπος να τους εβρεις εν μες την δουλεια σου. Εναν γραφειον εφτα πλασματα ουλλα τζι ουλλα τζι εχουμεν δκυο. Το καλον εν οτι δουλευκουν μες σε διαφορετικα χωραφκια.Το κακον εν οτι ο μαστρος εν κοινος.Ο ενας εν ησυχος τζιαι δουλευκει αθορυβα.Μπαινει μες το γραφειον του μαστρου,κλειει την πορταν πισω του τζιαι φκαινει υστερα που κανενα τεταρτουιν με υφος σοβαρον σαννα τζιαι μολις ανακαλυψεν την κλωνοποιησην.Υστερα φκαινει τζιαι ο μαστρος τζιαι γυρευκει πανατολ.Ο αλλος εν γλυφτης-κλαφτης.Τουτη εν τζιαι η σhειροττερη υποκατηγορια των γλυφτων.
Παραδειγμαν 1
-Εδωκαν ουλλα πανω μου.Δκυο σhιερκα εχω.Ποσα κομμαθκια πρεπει να γενω?
Ασχετον αν οτι ηρτεν για να καμει, εκαμεν μας το πασαν σιγα σιγα.Η πασαδορος!!!!
Παραδειγμαν 2
-Εννα βαλω αδειαν την αλλην εφτομαν δκυο μερουες.Επηετε ουλλοι τζι αηκετε με μονην μου. Τωρα που εστραφηκετε εννα παω τζι εγω νακκον να πνασω
Ασχετον αν που τες εικοσι μερες αδειαν εμειναν της τρεις τζιαι κομα το καλοτζιαιριν εν εφκηκεν.
Παραδειγμαν 3
-Εγω φταιω, να τελειωνει τουτη η κουβεντα.Αναλαμβανω την ευθυνη τζι ας με δκιωξουν. Χαλαλιν τους ουλλες οι ωρες που εφα να τα σασω περκει σωσω νακκον την κατασταση.
Ασχετον αν εν πραγματικα τζεινη που φταιει τζι εφκην (με το συμπαθκιον) ο κωλος μου να τα σασω σαν καλος συναδελφος (να ρε βλακα μες τα μαθκια)
Παραδειγμαν 4
-Οϊ εν τζιαι καμνω σερφιγκ.Εθολωσαν τα μαθκια μου.Εν εταραξα που το πρωι τζιαι ειπα να μπω νακκον στο μπλοκ του Richie (καλο ε ?) να ηρεμησω νακκον.
Ασχετον αν εσhει που το πρωιν που εσυρεν τον φαϊργουολ δκυο φορες με τα αππλικεϊσhιονς του φατσοβιβλιου.
Παραδειγμαν 5
-Εν μπορω αλλον μαστρε, παω να καμω εναν τσιαρον να φερω νακκον τον νου μου.
Ασχετον αν εσhει που το πρωι εκοντεψεν τον μεσον ορον τσιαρων ουλλης της εταιρειας.Μα που πεντε λεπτα τον καθε τσιαρον ,εννα θελει τζιαι οβερτάιμ οπως παει.
Παραδειγμαν 6
-Μαστρε μπορω να σου πω δκυο λεπτα?
-Πε μου
-Εχουμεν ενα μιτσην προβλημαν
-Δηλαδη?
-Ετο μπλα μπλα μπλα μπλα
-Γιατι εν εκαμετε μπλο μπλο μπλο
-Ετσι ακριβως ειπα τζι εγω αλλα ειπαν μου οτι εν λαθος
-Εννεν λαθος τζι ετσι να καμετε
-Αχ να μεν μ'ακουν
Ασχετον αν της ελαλουσαμεν να μεν παει στον μαστρο γιατι η λυση εν πολλα απλη τζιεν εν αναγκη να τον ενοχλα με πελλαρες
Τουτα ουλλα φυσικα λαλει τα νακκον φωναχτα, με νακκον κλαματουιν τζιαι μονον αμαν ο μαστρος εν γραφειον.Αμαν λειπει εν εισαι σιουρος αν εν ζωντανη.
Γιατι ορισμενοι ανθρωποι να μεν μπορουν να στηριχτουν πας τες ικανοτητες τους για να πετυχουν τον σκοπον τους τζιαι να προσπαθουν με αλλα μεσα.Αλλα πε μου, το γλυψιμον εν τζιαι τουτον μια ικανοτητα τζιαι που τες δυσευρετες μαλιστα.
-Μπορεις τζιαι σου ρε κουμπαρε?
-Οϊ ρε κουμερα εν μπορω εγω
-Ιντα ζηλευκεις καλο?
-Εν τζιαι ζηλευκω
-Αν μεν εζηλευκες εν θα σχολιαζες
-Ντοιγκ!!!!!!!!!
Εναν δικαιο το εσhει.Εγω εν μπορω να καμω ετσι πραμαν τζιαι προσπαθω να δειχτω μεσα που τες πραξεις μου που εν ορθοδοξες τες παραπανω φορες.Εν εσhει σημασιαν ομως. Εφακκουσαν,φακκουν μου τζιαι θα μου φακκουν μιαν ζωην τζιαι τζιαμε που εννα βρισκω ευκαιρειαν εννα τους την διω πουπανω.Το προβλημαν εν οτι εγω εν θα τα καταφερνω να γλυτωσω.Εν κατεχω την τεχνην του γλυψιματος.
3/8/09
Ηρεμια...
Η γεναικα ηταν δουλειαν τζιαι ο παικτης μολις που ετζοιμηθηκεν (κατακριβειαν εψιλομουρμουραν μες το κρεβατουιν του με τες μοτορες τζιαι τες μαππες του). Εκατεβηκα κατω να καμω φραπε τζιαι να βκω εξω στην βεραντα να πνασω.Ηταν που τζεινες τες νυχτες που σε μεθκιουν οι μυρωδκιες του γιασεμιου τζιαι του πακιστανου.Εβκαλα τον καπνον τζι ετιλυξα τσιαρον.Απλωσα τζιαι τα ποδκια μου.Αναψα το τσιαρο μου τζι ετραβησα μια ρουφκια.Εγυρα νακκον πισω την κελλεν μου τζι εκλεισα τα μαθκια μου.
Ηρεμια.
Εισhεν πολλην τζιαιρον να νοιωσω ετσι.Που τον νουν μου εν επερναν τιποτε.Με δουλεια, με ποσκολιον.Γυρων μου ησυχια (μερες διακοπων/οφκερη Λευκωσια).Μονο τα δεντρα εσουζαν νακκον τα φυλλα τους τζι ακουετουν σαν το κυμμαν.Τα αλλα ουλλα εν τα ακουα.
Ηρεμια.
Ημουν σαν την θαλασσα στο Μενεου η ωρα 5 το πρωι.Λαδιν. Σαν το σεντονι πας το κρεβατιν.Ακινητο τζιαι τεντωμενων.
Ηρεμια.
Αρκεψαν τζι επερνουσαν εικονες του παιχτη μου πας την αμμον του μακενζυ, να χτιζει καστρουθκια τζιαι να τα χαλα.Να κρατει την σικλου τζιαι να μασhεται να φερει νερο.Να φτυαριζει με το τζιτρινουιν τον πλαστικον το φτυαρουιν.Να βουρα μες την θαλασσαν οσον να χωννει τες πατουνες του τζιαι να στρεφεται με μαθκια γεματα ικανοποιηση.Να φωναζει "ποπιμπο" (κολυμπω) τζιαι να φακκα τα ποδκια του μες το νερον.Ναν γεματος αμμους τζιαι να τ'αρεσκει.Να χασκογελα τζιαι να σhιερεται τζιαι να σhιερουμαι τζι εγω περιτου.
Εικονες που την γεναικα μου να καθεται πας το κρεβατουι τζιαι να καμνει ηλιοθεραπειαν χαλαρη.Να παιζει με τον μιτση τζιαι να λαμπει ολοκληρη.Να μου κρατα το σhιεριν τζιαι ν' ακουω την καρκιαν της.Να με θωρει στα μαθκια τζιαι ναν χαρουμενη,πραγματικα χαρουμενη.
Αγαπη.
Ενοιωσα τα δαχτυλια μου να βραζουν.Το τσιαρον ετελειωσεν.Εκαμα την τελυταιαν ρουφκιαν τζι επηα να ππεσω.Ετσιακκαρα τον μιτσην αν εν ενταξει.Επεψα της γεναικας μυνημαν για καληνυχτα τζι ετζοιμηθηκα χαμογελωντας.
Ηρεμια.
Ηρεμια.
Εισhεν πολλην τζιαιρον να νοιωσω ετσι.Που τον νουν μου εν επερναν τιποτε.Με δουλεια, με ποσκολιον.Γυρων μου ησυχια (μερες διακοπων/οφκερη Λευκωσια).Μονο τα δεντρα εσουζαν νακκον τα φυλλα τους τζι ακουετουν σαν το κυμμαν.Τα αλλα ουλλα εν τα ακουα.
Ηρεμια.
Ημουν σαν την θαλασσα στο Μενεου η ωρα 5 το πρωι.Λαδιν. Σαν το σεντονι πας το κρεβατιν.Ακινητο τζιαι τεντωμενων.
Ηρεμια.
Αρκεψαν τζι επερνουσαν εικονες του παιχτη μου πας την αμμον του μακενζυ, να χτιζει καστρουθκια τζιαι να τα χαλα.Να κρατει την σικλου τζιαι να μασhεται να φερει νερο.Να φτυαριζει με το τζιτρινουιν τον πλαστικον το φτυαρουιν.Να βουρα μες την θαλασσαν οσον να χωννει τες πατουνες του τζιαι να στρεφεται με μαθκια γεματα ικανοποιηση.Να φωναζει "ποπιμπο" (κολυμπω) τζιαι να φακκα τα ποδκια του μες το νερον.Ναν γεματος αμμους τζιαι να τ'αρεσκει.Να χασκογελα τζιαι να σhιερεται τζιαι να σhιερουμαι τζι εγω περιτου.
Εικονες που την γεναικα μου να καθεται πας το κρεβατουι τζιαι να καμνει ηλιοθεραπειαν χαλαρη.Να παιζει με τον μιτση τζιαι να λαμπει ολοκληρη.Να μου κρατα το σhιεριν τζιαι ν' ακουω την καρκιαν της.Να με θωρει στα μαθκια τζιαι ναν χαρουμενη,πραγματικα χαρουμενη.
Αγαπη.
Ενοιωσα τα δαχτυλια μου να βραζουν.Το τσιαρον ετελειωσεν.Εκαμα την τελυταιαν ρουφκιαν τζι επηα να ππεσω.Ετσιακκαρα τον μιτσην αν εν ενταξει.Επεψα της γεναικας μυνημαν για καληνυχτα τζι ετζοιμηθηκα χαμογελωντας.
Ηρεμια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)