Η γεναικα ηταν δουλειαν τζιαι ο παικτης μολις που ετζοιμηθηκεν (κατακριβειαν εψιλομουρμουραν μες το κρεβατουιν του με τες μοτορες τζιαι τες μαππες του). Εκατεβηκα κατω να καμω φραπε τζιαι να βκω εξω στην βεραντα να πνασω.Ηταν που τζεινες τες νυχτες που σε μεθκιουν οι μυρωδκιες του γιασεμιου τζιαι του πακιστανου.Εβκαλα τον καπνον τζι ετιλυξα τσιαρον.Απλωσα τζιαι τα ποδκια μου.Αναψα το τσιαρο μου τζι ετραβησα μια ρουφκια.Εγυρα νακκον πισω την κελλεν μου τζι εκλεισα τα μαθκια μου.
Ηρεμια.
Εισhεν πολλην τζιαιρον να νοιωσω ετσι.Που τον νουν μου εν επερναν τιποτε.Με δουλεια, με ποσκολιον.Γυρων μου ησυχια (μερες διακοπων/οφκερη Λευκωσια).Μονο τα δεντρα εσουζαν νακκον τα φυλλα τους τζι ακουετουν σαν το κυμμαν.Τα αλλα ουλλα εν τα ακουα.
Ηρεμια.
Ημουν σαν την θαλασσα στο Μενεου η ωρα 5 το πρωι.Λαδιν. Σαν το σεντονι πας το κρεβατιν.Ακινητο τζιαι τεντωμενων.
Ηρεμια.
Αρκεψαν τζι επερνουσαν εικονες του παιχτη μου πας την αμμον του μακενζυ, να χτιζει καστρουθκια τζιαι να τα χαλα.Να κρατει την σικλου τζιαι να μασhεται να φερει νερο.Να φτυαριζει με το τζιτρινουιν τον πλαστικον το φτυαρουιν.Να βουρα μες την θαλασσαν οσον να χωννει τες πατουνες του τζιαι να στρεφεται με μαθκια γεματα ικανοποιηση.Να φωναζει "ποπιμπο" (κολυμπω) τζιαι να φακκα τα ποδκια του μες το νερον.Ναν γεματος αμμους τζιαι να τ'αρεσκει.Να χασκογελα τζιαι να σhιερεται τζιαι να σhιερουμαι τζι εγω περιτου.
Εικονες που την γεναικα μου να καθεται πας το κρεβατουι τζιαι να καμνει ηλιοθεραπειαν χαλαρη.Να παιζει με τον μιτση τζιαι να λαμπει ολοκληρη.Να μου κρατα το σhιεριν τζιαι ν' ακουω την καρκιαν της.Να με θωρει στα μαθκια τζιαι ναν χαρουμενη,πραγματικα χαρουμενη.
Αγαπη.
Ενοιωσα τα δαχτυλια μου να βραζουν.Το τσιαρον ετελειωσεν.Εκαμα την τελυταιαν ρουφκιαν τζι επηα να ππεσω.Ετσιακκαρα τον μιτσην αν εν ενταξει.Επεψα της γεναικας μυνημαν για καληνυχτα τζι ετζοιμηθηκα χαμογελωντας.
Ηρεμια.
παράλληλοι βίοι, 2 μιτσιες αντί 1 μιτσης... εφαντάζεσουν ποττέ ότι ήταν να αγαπάς κάτι τόσον πολλά;;; εγώ ποττέ, άκουα την μάνα μου που εφώναζεν " τώρα να κάμεις κοπελλούθκια τζιαι να δεις" άμαν έκαμνα καμμιά μαλακία τζιαι έμαπαινεν της η έννοια, τζιαι επερίπεζα την...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβως τα ιδια.Εν απιστευτο ομως.Ενα δειγμαν ανθρωπου (καλαν εσεναν δκυο) να σου προκαλει εναν καρο συναισθηματα που εν ησουν σιουρος αν είσhες.
ΑπάντησηΔιαγραφήο πάραδεισος είναι έδώ στη γη, μέσα στα μάτια των μικρών μας αγγέλων. αν ύπάρχει θεός αυτό είναι η ευλογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήώσπου να τα ζήσουμεν τζι εμείς τούτα (εάν ποττέ) απολαμβάννουμεν τα ποστς σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο φωτοστέφανο πού το ήβρες? θέλω τζι εγώ
Σιαίρουμε σας εσας τους νέους που σκέφτεστε έτσι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα απολαμβάνεις τούτες τες στιγμές όσο πιο πολύ μπορείς. Ναι φέρνουν ηρεμία, έζησα τες πριν χρόνια τώρα ζω διαφορετικές αλλά πάντα με γεμίζουν.
@spourgitis "ευλογια" εχρησιμοποιησες την καλυττερη λεξην
ΑπάντησηΔιαγραφή@Neerie εννα 'ρτει τζιαι σενα το γυριν σου.Οσον για το φωτοστεφανον εν τζι εν δικο μου.Εν του Αγιου χαχαχαχαχα
@stalamatia Ευχαριστω.Απολαμβανω τες τζι αναζητω τες.