Άκουσα το που ενα ραδιοσταθμό αλλά δυστυχώς εν εσυγκράτησα ούτε το όνομα του τραουδκιού ούτε ποιός το τραουδά.Φυσικά ως γνήσιος Κυπραίος θα έπαιρνα όρκον οτι εν ο Παντελής Θαλασσίνος.Έτσι το τελευταίον εξάμηνον εφάκκουν γυρόν του ίντερνετ να το έβρω σε σημείο που εδκίεβασα ούλλα τα τραούδκια του Π.Θαλασσινού πέρκει μου αθυμίσουν τίποτε αλλά το μόνο που έγινε ήταν να ανακαλύψω άλλα όμορφα τραούδκια.Αποφάσισα οτι έννεν ο Π.Θαλασσινός που τραουδά και εδοκίμασα κι άλλους που έμοιαζεν η φωνή τους.Να μεν τα πολυλογώ εν εκατάφερα τίποτε.Πριν κανα-δκυο εφτομάες ακούω το ξανά που το ράδιο τζι έπαθα πανικο.Έμαθα τελικά το όνομα του τραουδκιού τζιαι τον τραουδιστή τζιαι για να είμαι ειλικρινής πρώτην φοράν τον άκουα.Τάκης Σωτηρχέλλης τζιαι στιχοι τζιαι μουσική.Προσπαθήστε να μεν κλάψετε όσοι είσαστεν φτανόκαρτοι σαν τζιαι μένα
Δέτε το δαμέ κανονικά ή
δαμε ακαπέλλα
Όνειρο κι αυτό
σ' αγγίζω και σε χάνω
μάτια μου γλυκά μου
αχ πόσο σ' αγαπώ
Ένα σου φιλί
θέλω να χορτάσω
αχ να το κρατήσω
για πάντα φυλακτό
Βγαίνω στη βροχή
μόνο αυτή σου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει
ό,τι όμορφο ξεχνώ
Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε
για ύστερη φορά
Και σου τραγουδώ
δεν μπορώ να κλάψω
μέσα απ' το τραγούδι
βρίσκω ό,τι αγαπώ
μουσική που σε ταξιδευει σε μερη που μόνο η βροχή των συναισθημάτων μας μπορεί να φτάσει. το δάκρυ στα ματια μου κάθε φορά που το ακούω είναι σαν να έχει δική του βούλιση.
ΑπάντησηΔιαγραφή